18 എന്തൊണ്ണാ രാട്ടിപിരാട്ടുകാറൻ ഓകന്നാൻ അപ്പമെ തിന്നാതേം വീഞ്ചെ കുടിയാതേം വന്തിരുക്കിനെ; അവനേത്തിൽ പിശാശിരുക്കിനെ ഒൺ നിങ്കെ ചൊന്നെ.
അതുനാലെ ഒരു ശിശിയൻ ഉടയാ വാത്തിയാരുവോലയാനത് ശിശിയനുക്ക് മതി; എശമാനൻവോലയാനത് പണ്ണക്കാറനുക്കും മതി. കൂരക്കാറനെ ബേൽശബൂൽ ഒൺ വുളിച്ചതൊണ്ണാ കൂരേലവേരാളെ അതക്കാട്ടീം കെട്ടെ പേരെ വുളിക്കും.
എങ്കെ നിങ്കാക്കുചൂട്ടി കുശലെ ഊതിയെ, നിങ്കെ ആടിയതില്ലെ; എങ്കെ പെരിളെ ചൊല്ലി കോന്തെ, നിങ്കെ കോന്തതില്ലെ; ഇകനെ ചന്തേലിരുന്ത് അക്കുമിക്കും വുളിച്ച് ചൊന്നെ കുഞ്ചിക്കാടുവോലതാൻ അവറെ.
ഓകന്നാൻ ഒട്ടക റോമത്തിലെ ചട്ടയാമിട്ട് അരേക്ക് തോൽവാറാം ചുത്തിയരുന്തെ; അവൻ തീൻ ഒണ്ണത് കാട്ടുതേനും മുശങ്കാ കൊത്തീം താൻ.
അന്നേരം, “ചെൻ മുനികാട് തലവനക്കൊണ്ടുതാൻ മുനികാടെ മുടുക്കിനത്” ഒൺ പരീശരുകാട് ചൊല്ലിയെ.
അതെ കണ്ടോൺ എരുശലേമിൽ നുൺ വന്തെ മതപണ്ടിതര് ചൊല്ലിയത്, “മുനികാട് തലവൻ ബേൽശബൂൽ എന്നെ ഉരുമൻ താൻ ചെന്നേത്തിൽ നിക്കിനത്, അന്താൻ മുനിയെ ഉറക്കുകേക്കൊള്ളെ അതികാരമെ കൊടുക്കിനത്.”
എന്തുനാലയൊണ്ണാ കരുത്താവുക്ക് മില്ലോട് അവൻ വലിയവനായിരുക്കും; അവൻ വീഞ്ചാം നെൽ തണ്ണിയാം കുടിയാത്ത്; വകുത്തിലുരുന്തേ അമ്പാൾ തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ നുറയും.
അവറളിൽ പലവനും “അവനുക്ക് ചാവർ പുടിച്ചിരുക്കിനെ; അവനുക്ക് കിരുക്കുതാൻ; അവൻ വാക്കെ കോക്കിനത് എന്തുക്ക്?” ഒൺ കേട്ടെ.
അത്തുക്ക് മാനടവൻകാട്, “നിനക്ക് കാട്ടു ചാവർ പുടിച്ചിരുക്കിനെ; ആര് നിന്നെ കൊൽകേക്ക് പയണപ്പടിനെ?” ഒൺ കേട്ടെ.
“നീ ഒരു ശമരിയാക്കാറൻ ഒണ്ണും നിനക്ക് ചാവർ പുടിച്ചിരുക്കിനെ ഒണ്ണും എങ്കെ ചൊല്ലിനത് ചരിതാനെ?” ഒൺ എകൂതര് ഏശുവുകാക്ക് കേട്ടെ.
അന്നേരം എകൂതര് അവൻകാക്ക്, “നിന്നേത്തിൽ ചാവർ പുടിച്ചിരുക്കിനെ ഒൺ എങ്കാക്ക് തിക്കിനൊളെള; അബുറാകാമും പലകപ്പാട്ടുകാറാളും ചത്തുകെട്ട് മണ്ടിയേയെ; അപ്പണും നീ ചൊൽകീ നിൻ വശനമെ പാലിക്കിനവേരാക്ക് ഒരു കാലത്തിലും ചാവ് തട്ടാത്തൊൺ.
ഇകനെ പവുലോശ് തന്നമേ എതിർ വാതമെ നടത്തിയവോളെ പെശിത്തോശ് വലിയെ വായിൽ, “പവുലോശേ, നിനക്കുനേ വട്ട്; നീ അനേകം പടിച്ചനാലെ അത് നിന്നെ കിരുക്കനായ്ക്കാച്ചെ.”
ഏൻ വോറാളുകകാൽ നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയോഞ്ച്, ഏനേ അം ബൊകുമാനത്തുക്ക് ഓയ്ക്കിയം നാത്താ ആകാതിരുപ്പേക്ക് ഏൻ എൻ ഉടമ്പെ കറുമമടയെ വച്ച് അടക്കി വയ്ക്കിനെ.