7 തെയ്‌വ രാച്ചം കിട്ടയായെ ഒൺ വുളിച്ച് ചൊല്ലുകേം
നോയാളികേക്ക് ചുകമെ കൊടുക്കേം ചത്തവേരാക്ക് ഉശിരെ കൊടുക്കുകേം കട്ടച്ചീക്ക് നോയാളികളെ ചുത്തമാക്കുകേം മുനികാടെ മുടുക്കുകേം ചെയ്യിൻ; നിങ്കാക്ക് മത്തം കിടച്ചത് മത്തമേ കൊടിൻ.
ഇം ഉവതേശങ്കാടെ ഉടയാ പന്നണ്ട് ശിശിയരുകാട്ടുകാലും കൽപ്പനയായ് ചൊല്ലിയോഞ്ച് ഏശു ഉവതേശമെ കൊടുപ്പേക്കും തെയ്‌വ വശനമെ വുളിച്ച് ചൊൽകേക്കും എകൂതാ പട്ടണത്തുകാട്ടുക്ക് പാണപ്പട്ട് പോയെ.
ചേരളിൽ ആരുനേ തന്താരുക്കിരുന്തെ പിരിയമെ ചെയ്യത്?” ഒൺ ഏശു കേട്ടെ. “വലിയെ മകൻ” ഒൺ അവറെ ചൊല്ലിയെ. അന്നേരം ഏശു അവറകാക്ക് ചൊല്ലിയത്, “കരമെ പിരിക്കിനവേരാളും വേശികാടും നിങ്കാക്ക് മിന്നേ തെയ്‌വ രാച്ചത്തിൽ കടക്കിനെ ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.
അതുനാലെ തെയ്‌വ രാച്ചം നിങ്കകാൽ നുൺ എടുത്ത് തെയ്‌വത്തിലെ ചൊല്ലെ പാലിക്കിനെ ചാതീ ചനത്തുക്ക് കൊടുക്കും ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് പിന്നേം ചൊന്നെ.
നരി ചാമിക്കാറായാനെ നീമപണ്ടിതരുകാടും പരീശരുകാടുമേ, നിങ്കാക്ക് അമ്മച്ചേ എപ്പേരുപ്പട്ടെ വിനെ വരിനെ; നിങ്കെ മാനടവൻകാട്ടുക്ക് മില്ലോളെ മേലോകെ രാച്ചത്തിലെ വാതലെ അടച്ചാനെ; നിങ്കെ കടക്കിനതുമില്ലെ, കടക്കേക്ക് ആശിക്കിനവേരാളെ കടത്തി വുടുക്കിനതുമില്ലെ.
“തെയ്‌വ രാച്ചം നിങ്കാക്ക് കിട്ടെ വന്തേയനാലെ നിങ്കെ ചെയ്‌നടക്കിനെ പാപമെ വുട്ടൊറിഞ്ച് മനം തിരുമ്പോണും” ഒൺ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ.
“തെയ്‌വ രാച്ചം നിങ്കാക്ക് കിട്ടെ വന്തേയനാലെ നിങ്കെ ചെയ്‌നടക്കിനെ പാപമെ വീയൊറിഞ്ച് മനം തിരുമ്പോണും” ഒൺ അണ്ണേക്കിരുന്ത് ഏശു മുതെയാ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ.
അകനെ അവറെ പോയോൺ അങ്കിളെ കൂറാലവേരാകാലെല്ലാം, “പാപമെ ഏത്തുചൊല്ലി തെയ്‌വത്തുകാക്ക് തിരുമ്പോണും” ഒൺ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ.
രാട്ടിപിരാട്ടുകാറൻ ഓകന്നാൻ വരിനത് വരേക്ക് നായപുറമാണമും പലകപ്പാട്ടുക്കാറാളും നിങ്കാക്ക് വശികാട്ടികയായ് ഇരുന്തെ; ഒണ്ണാ ഓകന്നാൻ വന്തകാലമിരുന്ത് തെയ്‌വരാച്ചമെ ചൊല്ലിയൊള്ളെ നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊൽവെ തുടങ്കുകേം എല്ലാരും എകനേം അത്തിൽ കടപ്പേക്ക് നോയ്‌ക്കികിട്ടും ഇരുക്കിനെ.
തെയ്‌വ രാച്ചമെ വുളിച്ച് ചൊൽകേക്കും നോയാളികേക്ക് ചുകമെ കൊടുപ്പേക്കും അവൻ അവറാത്തുക്ക് അതികാരമെ കൊടുത്ത് കടത്തിവുട്ടെ.
പിന്നെ അവറെ അങ്ക് നുൺ പയണപ്പട്ട് അങ്കിളെ കൂറായെല്ലാം പോയ് നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊല്ലുകേം നോയാളികേക്ക് ചുകമെ കൊടുക്കുകേം ചെയ്യെ.
ഏശു അവൻകാക്ക്, “ചത്തവേരാ ചത്തവേരാളെ പൂത്തിടട്ടെ; ഒണ്ണാ നീ പോയി തെയ്‌വരാച്ചമെചൊല്ലി വുളിച്ച് ചൊല്ലി നടാ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഒരു റാവ് അവൻ ഏശുവുകാക്ക് പോയ്, “റബീ, നീ തെയ്‌വത്തുകാൽ നുൺ വന്തെ ഒരു വാത്തിയാരുതാൻ ഒൺ എങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ; തെയ്‌വം കൂട്ടത്തിൽ നാതവോയേ നീ ചെയ്യിനെ ഇകത്തെ അടകാളമെ ചെയ്‌കേക്ക് ആരുക്കും മുടിയാത്ത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
പത്തിരോശ് കൂരയകത്തുക്ക് ഓറിയവോളെ വാതൽകാൽ വച്ച് കൊറുനല്ലിയോശ് അവൻ കാൽക്ക് നെടിഞ്ചാടെ ബൂന്ത് അവനെ വണയ്‌ങ്കെ.
അവൻ ഒരു തടവിടവും നാതെ തെയ്‌വ രാച്ചമെ പേടിനാതെ വുളിച്ച് ചൊല്ലീം കരുത്താവാനെ ഏശു കിരിശ്‌ത്തുവചൊല്ലി പടിയ്‌ക്കെ വയ്‌ക്കുകേം ചെയ്യെ.
ഏശു ചാവിലിരുന്ത് ഉശിരോറി എന്തിയെ ഒൺ ഇം ഇരണ്ട് അപ്പോശ്‌ത്തലരുകാടും മാനടവൻകാടെ പടിയ്‌ക്കെ വച്ചെ; ഇത് ചത്തോഞ്ചത്തുക്ക് പുറകോട് ഉശിരോറി എന്തി വരുമൊണ്ണത്തുക്ക് തെളിവായനാലെ പൂയാരിയേരും ശതൂക്കിയര് എന്നവേരാളും പത്തിരോശിലാത്തുകാക്ക് ചരിയാനത്തിൽ കൂശോറിയെ.
