32 എന്നെ മനിശരുകാട്ടുക്ക് മില്ലോട് ഏത്തു ചൊന്നെ ഏവനാം മേലോകത്തിലെ എൻ തകപ്പനുക്ക് മില്ലോട് ഏനും ഏത്തു ചൊല്ലും.
പിന്നെ രാശാവ് ഉടയാക്ക് വലത്തക്കോടൊള്ളവേരാകാക്ക് ചൊല്ലും, “എൻ തകപ്പൻനാലെ നൽ വരം കിടച്ചവേരാളേ, വരിൻ; ഉലകമെ പടച്ചനായിരുന്ത് നിങ്കാക്കുചൂട്ടി ഒരിയ്ക്കി ഇരുക്കിനതും തെയ്വം അതികാരമെ നടത്തിനതുമാനെ രാച്ചമെ അവകാശമാക്കിൻ.
അകനതാൻ പാപത്തിൽ നുൺ മനം തിരുപ്പി വരിനെ ഒരാളെചൊല്ലി തെയ്വത്തിലെ തൂതര് കൂട്ടത്തിൽ ചരിയാനെ പിരിയമൊണ്ടാകും ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.”
എകൂതരുകാടെ പേടിക്കിനതുനാലെ അവൻ തന്താരും തള്ളേം ഇകനെ ചൊല്ലിയത് എന്തൊണ്ണാ, ഏശുകിരിശ്ത്തുവെ ആരെല്ലാം ഏത്തെടുക്കിനതോ അവറളെ പള്ളീൽനുണ്ണും പുറത്തിലാക്കോണും ഒൺ എകൂരുകാട് തീരുമാനമെ എടുത്തിരുന്തെ.
നങ്കെ കരുത്താവ് ശാച്ചിയം നാലേം അവൻനാലെ തടങ്കലിൽ ഇരുട്ടറേലായെ എന്ന നിനച്ചും വെക്കമെ നിനയാതെ; ഒണ്ണാ തെയ്വത്തിലെ ചക്കിതീൽ നല്ലെ ചേതീക്കുചൂട്ടിയൊള്ളെ കറുമത്തിൽ നീയും എൻ കൂട്ടത്തിൽ പങ്കുകാറൻ ആക്.
ആരൊണ്ണാലും ഏശുവെ തെയ്വ മകൻ ഒൺ ഏത്തു ചൊല്ലിയാ തെയ്വം അവനിലും അവൻ തെയ്വത്തിലും ഇരുക്കിനെ.
നീ ഇപ്പെ പിശയ്ക്കിനെ ഇടം ഉരുമനുക്ക് അതികാരമൊള്ളെ ഇടത്തിൽതാൻ ഒൺ എനക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ; ഒണ്ണാലും നീ എന്നിൽ ഉറച്ച് നമ്പിനെ. നിങ്കെ ഇടേൽ ഉരുമൻ ഇരുക്കിനാൻതാൻ എൻ ശാച്ചിയും നമ്പുകേക്കാനവനുമാനെ അന്തിപ്പാശെ കൊണ്ണപ്പണും നിനക്ക് എന്നേത്തിലൊള്ളെ നമ്പിക്കയെ വുട്ടതില്ലെ.
വെറ്റി നേടിനവൻ അവറവോലെ വെള്ളെ തുണിയെ ഇടും; ഏൻ അവൻ പേരെ തെയ്വത്തുകാലെ ഉശിരൊള്ളെ പൊത്തകത്തിൽ നുൺ മാച്ചൊറിയാതെ എൻ തകപ്പനുക്ക് മില്ലോടും അവൻ തൂതരുക്ക് മില്ലോടും അവൻ പേരെ ഏത്തു ചൊല്ലും.