22 എൻ നാമം നാലെ എല്ലാരും നിങ്കളെ വീയൊറിഞ്ചാകും; കടശിവരേക്ക് ഒറുപ്പോടെ നിക്കിനവനുക്കുതാൻ രച്ചെ കിടയ്ക്കും.
ഉടയാ ഉശിരെ കാപ്പാത്തുകേക്ക് നോയ്ക്കാ അതെ നാശമായ്ക്കാകും; ഒണ്ണാ ഏൻനാലെ ഉടയാ ഉശിരെ ഒറിഞ്ച് പോട്ടാ അവൻ അതെ കാപ്പാത്തും.
ഒണ്ണാ കടശിവരേക്ക് പൊറുമയാ നിക്കിനവൻ രച്ചിക്കപ്പടും.
അണ്ണേക്ക് അവറെ നിങ്കളെ തണ്ടനേക്ക് കൊടുക്കുകേം കൊല്ലുകേം ചെയ്യും; എൻ നാമം നാലെ എല്ലാ ചാതിയേരും നിങ്കളെ വൊറുക്കും.
എനക്ക് പുറകോടേ വരിനനാലെ മാനടവൻകാട് നിങ്കളെ വെക്കം കെടുത്തി നിങ്കാക്ക് തണ്ടനെ തരുകേം നിങ്കളെ ചൊല്ലി കുറുപ്പുകെട്ടവേരാ ഒൺ കളവെ ചൊല്ലുകേം ചെയ്യിനവോളെ നിങ്കെ ഓകമൊള്ളവേരാ;
എൻ നാമം നാലെ എല്ലാരും നിങ്കളെ പുറിച്ച് ചൊല്ലും; ഒണ്ണാ കടശിവരേക്ക് പൊറുമയാ നിക്കിനവൻ രച്ചിക്കപ്പടും.
എൻ നാമം നാലെ നിങ്കളെ വൊറുക്കുകേം ചെയ്യും.
തോൽവി അടയാതെ നിക്കിനനാലെ നിങ്കെ ഉശിരെ കാപ്പാത്തും.
“മനിശനായ് വന്താനാലെ മാനടവൻ നിങ്കളെ വൊറുത്ത് വെക്കം കെടുത്തി കുറുപ്പുകെട്ടവേരാ ഒൺ ചൊല്ലി പുറിച്ച് ചൊന്നവോളെ നിങ്കെ ഓകമൊള്ളവേരാ.
നല്ലെ മണ്ണിൽ ബൂന്തെ വിത്തുകാടെന്നത് തെയ്വ വശനമെ കേട്ട് ഇതയത്തിൽ ഏത്തെടുത്ത് കുറുപ്പാ അത്തിൽ നിലെ നുൺ കനിയെ തരിനവേരായാകും.”
ഏൻ അവറാത്തുക്ക് നിൻ വശനമെ കൊടുത്തെ; ഒണ്ണാ ഉലകത്തുക്ക് അവറകാൽ വുറോതമായെ; എന്തൊണ്ണാ ഏൻ ഉലകത്തിലൊള്ളാ അല്ലാത്തതുവോലെ അവറളും ഉലകത്തുക്കൊള്ളവേരാ അല്ലാത്തതുനാലതാൻ അവറെ ചേരകാക്ക് വുറോതമായത്.
നിങ്കളെ പകയ്ക്കേക്ക് ഉലകത്തുക്ക് കൂടാത്ത്. ഒണ്ണാ ഉലകത്തിലെ ചെയ്തികെ ബൂറാ കുറുപ്പു കെട്ടതാൻ ഒൺ ഏൻ ചൊന്നനാലെ അത് എന്നെ പകയ്ക്കിനെ.
എൻ നാമത്തുക്കുചൂട്ടി അവൻ എന്തെല്ലാം കറുമമടേകേക്ക് ഇരുക്കിനതൊൺ ഏനേ അവനുക്ക് കാട്ടി കൊടുക്കും” ഒണ്ണെ.
മാനമും മകത്തമുമൊള്ളെ നാശമാകാത്തെ പിശപ്പ് കിടയ്പ്പച്ചൂട്ടി നല്ലതെ ചെയ് പൊറുപ്പോടെ കാത്ത് ഇരുക്കിനവേരാക്ക് തെയ്വം എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ഉശിരെ കൊടുക്കും.
എങ്കെ ഉടമ്പുകാട്ടിൽ ഏശുവിലെ ഉശിര് വെളിപ്പടിളത്തുക്ക് ഉശിരോടിരുക്കിനവേരായാനെ എങ്കെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവുക്കുചൂട്ടി എപ്പണും ചാവെ കണ്ടുകിട്ടേയിരുക്കിനെ.
നൽമെ ചെയ്യിനത്തിൽ നങ്കെ മടുത്ത് പുറക്ക് പോവാനില്ലെ; ചോന്ത് പോകാതിരുന്താ തക്കെ നേരത്തിൽ നൽവരത്തിലെ വിളവ് കിടയ്ക്കും.
മുതെ നമ്പിക്കയെ കടശിവരേക്ക് ഉറുക്കമാ പുടിച്ചാ നങ്കെ കിരിശ്ത്തുവിൽ പങ്കാളികയാകും.
നിങ്കെ ഒവ്വോരാളും കാത്ത് ഇരുക്കിനതെ നേടിളത്തുക്ക് ഇം ഉശാരെ നിലെ നുറുത്തോണും ഒൺ എങ്കെ ആശിക്കിനെ.
ചോതനെ ഏത്തെടുക്കിനവൻ ഓകമൊള്ളാ; ഇം ചോതനകാട്ടിൽ അകപ്പട്ട് പോകാതെ നമ്പിക്കേൽ ഉറപ്പായ് നിക്കിനവനുക്ക് തെയ്വം എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊള്ളെ ഉശിരെ ബൊകുമാനമായ് കൊടുക്കും. അം ഉശിരെ തെയ്വം ഉടയാളെ ആത്തിരത്തോടെ ഇരുക്കിനവനുക്ക് കൊടുക്കുമൊൺ വാക്കെ ചൊല്ലിയിരുക്കിനതാൻ.
എൻ അണ്ണൻ തമ്പിയേരേ, ഉലകത്തിലവേരാ നിങ്കകാൽ വുറോതമാ ഇരുക്കിനതൊണ്ണാ അരിശുകപ്പടുവാനില്ലെ.
വരുകേക്കിരുക്കിനെ കറുമമെ നിനച്ച് നിങ്കെ പേടിയാതെ; നിങ്കളെ ചോതനെ ചെയ്കേക്ക് പിശാശി നിങ്കളിൽ ചിലവേരാളെ തടവിലാക്കേക്ക് പോനെ; പത്തുനാ നിങ്കാക്ക് തണ്ടനെ കിടയ്ക്കും; എന്നെ നമ്പുനനാലെ അവറെ നിന്നെ കൊണ്ണാലും നീ നമ്പുകേക്കാനവനായ് ഇരിൻ; ഒണ്ണാ ഏൻ നിനക്ക് ഉശിരിലെ കിരികിടമെ തരും.
ആത്തുമാവ് ശവകാട്ടുകാൽ ചൊന്നതെ മനമൊള്ളവൻ കോക്കട്ടെ. വെറ്റി നേടിനവനുക്ക് മറച്ച് വച്ചിരുക്കിനെ മന്നയാം പുതുവൻ പേരെ എളുതിയെ ഒരു വെള്ളെ കല്ലാം ഏൻ കൊടുക്കും; ഇം പുതുവൻ പേര് കിടയ്ക്കിനവനുക്കല്ലാതെ വോറാരുക്കും തിക്കിലെ.
വെറ്റി നേടിനവനുക്കും ഏൻ കൽപ്പനയിട്ടെ കാരിയങ്കാടെ കടശിവരേക്ക് പാലിക്കിനവനുക്കും ചാതിയേരെ അതികാരമെ നടത്തുകേക്കൊള്ളെ അതികാരമെ ഏൻ കൊടുക്കും.
നീ കറുമമടഞ്ചതാം എൻ നാമം നാലെ നീ തുമ്പതുരിതമെ ഏത്തെടുത്തതാം നീ ചോന്ത് പോകാതിരുന്തതാം’ എനക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ.
ആത്തുമാവ് ശവകാട്ടുകാൽ ചൊന്നതെ എന്തനേത്തൊൺ കോപ്പേക്ക് മനമൊള്ളവൻ കോക്കട്ടെ. വെറ്റി നേടിനവനുക്ക് ഏൻ തെയ്വത്തിലെ തോട്ടത്തിലെ ഉശിരൊള്ളെ മരത്തിലെ കനിയെ തിൻബേക്ക് കൊടുക്കും.”
വെറ്റി നേടിനാക്ക് ഏൻ എൻ കൂട്ടത്തിൽ എൻ കോയിമെ കട്ടിലേൽ ഇരുപ്പേക്ക് വരമെ കൊടുക്കും; ഏനും വെറ്റി നേടി എൻ തകപ്പൻ കൂട്ടത്തിൽ അവൻ കോയിമെ കട്ടിലേൽ ഇരുന്തതുവോലതാൻ.