1 പിന്നെ ഏശു ഉടയാ പന്നണ്ട് ശിശിയരുകാടെ കിട്ടേക്ക് വുളിച്ച്, മുനികാടെ ഉറക്കുകേക്കും എല്ലാ നോയ് നൊടികാട്ടുക്കും കെടുതീക്കും വുടുതലെ കൊടുപ്പേക്കുമൊള്ളെ അതികാരമെ കൊടുത്തെ.
ഏശു അവറകാക്ക് ചൊല്ലിയത്, “എല്ലാതാം പുതുവനാക്കിനെ കാലത്തിൽ മനിശൻ മകൻ ഉടയാ മകത്തമാനെ കോയിമെ കട്ടിലേൽ ഇരുക്കിനവോളെ എനക്ക് പുറകോടേ വന്തെ നിങ്കെ പന്നണ്ടാളും കോയിമെ കട്ടിലേൽ ഇരുന്ത് ഇശ്രവേലിലെ പന്നണ്ട് വർളാടാം നായം നടത്തുകേം ചെയ്യും ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചത്തിയമാ ചൊന്നെ.
അന്തിയായവോളെ പന്നണ്ട് ശിശിയരും മത്തും ഏശു അങ്ക് തീനുക്ക് ഇരുന്തെ.
ഏശു കുരവുട്ട് നിക്കയേ പന്നണ്ട് ശിശിയരിൽ ഒരായാനെ ഊതാ എന്നെ ആളും അവൻ കൂട്ടത്തിൽ വലിയെ വലിയെ പൂയാരിയേരും ചാതീ ശനത്തിലെ മൂപ്പരുകാടും കടത്തിവുട്ടെ കനേകം ആളുകേം വാളും തടീം എടുത്ത് വന്തെ.
പിന്നെ ഏശു കെലീലേൽ ഒത്തേ ചുത്തി നടന്ത് എകൂതാ പള്ളീൽ തെയ്വ വശനമെ പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കുകേം തെയ്വ രാച്ചമെ പത്തിയൊള്ളെ നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊല്ലുകേം മാനടവൻകാട്ടിലെ എല്ലാത്തരം നോയ് നൊടികാട്ടുക്കും എല്ലാത്തരം കെടുതീക്കും ചുകമെ കൊടുക്കുകേം ചെയ്യെ.
എങ്കളെ ചോതനേൽ അകപ്പടുത്താതെ കുറുപ്പുകെട്ടവൻകാൽ നുൺ എങ്കളെ കാപ്പാത്തോണുമേ. രാച്ചമും ചക്കിതീം മകത്തമും എണ്ണെണ്ണേക്കും നിനക്കൊള്ളതാനെ ആമേൻ.
ഏശു പട്ടണങ്കാട്ടിലും കൂറാകാട്ടിലും പോയ് എകൂതാ പള്ളീൽ പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കേം തെയ്വ രാച്ചമെ ചൊല്ലിയൊള്ളെ നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊല്ലുകേം മാനടവൻകാട്ടിലെ എല്ലാത്തരം നോയ് നൊടികാട്ടുക്കും എല്ലാത്തരം കെടുതീക്കും ചുകമെ കൊടുക്കുകേം ചെയ്യെ.
അതുനാലെ അറുപ്പിലെ എശമാനൻകാൽ ഉടയാ കണ്ടത്തുക്ക് കനേകം വേലക്കാറാളെ കടത്തി വുടുപ്പേക്കുചൂട്ടി വായാതിൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
പാമ്പുകാടാം തേളുകാടാം മെതിപ്പേക്കും എതിരാളിയാനവനുക്ക് ഒള്ളെ എല്ലാ ചക്കിതികാട്ടുക്കും മീതെ അതികാരമെ ഏൻ നിങ്കാക്ക് തന്തിരുക്കിനെ; ഇതുകാടൊണ്ണും നിങ്കളെ നാശം വരുത്താത്ത്.
എന്തൊണ്ണാ നിങ്കകാൽ എതിരാളിയായിരുക്കിനെ ഒരാക്കും നിങ്കളെ തടേകേക്കും മറുത്ത് ചൊൽകേക്കും കൂടാത്തെ വാക്കുകാടാം അറിവാം ഏൻ നിങ്കാക്ക് തരും.
എൻ തകപ്പൻ നിങ്കാക്ക് തരുമൊൺ വാക്കെ ചൊല്ലിയതെ ഏൻ നിങ്കാക്ക് കടത്തി വുടുക്കും. ഒണ്ണാ മീത് നുണ്ണൊള്ളെ ചക്കിതി നിങ്കളിൽ ഉറങ്കിനത് വരേക്ക് നിങ്കെ പട്ടണത്തിലേ താൻ ഇരുക്കോണും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
വാനം വുടിഞ്ചതും അവൻ ഉടയാ ശിശിയരെ വുളിച്ച്, അവറളിൽ നുൺ പന്നണ്ടാളെ പുറിച്ചെടുത്ത് അവറാത്തുക്ക് അപ്പോശ്ത്തലര് ഒൺ പേരെ വുളിച്ചെ.
നീ അവനുക്ക് കൊടുത്തിരുക്കിനെ എല്ലാരുക്കും എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ഉശിരെ കൊടുക്കിളത്തുക്ക് നീ എല്ലാ മനിശെ മാനടവനുക്കുംമേൽ ഒള്ളെ അതികാരമെ അവനുക്ക് കൊടുത്തിരുക്കിനെ.
അത്തുക്ക് ഓകന്നാൻ, “മേലോകത്തിൽ ഇരുന്ത് തെയ്വം കൊടാതെ മനിശെ മാനടവനുക്ക് ഒണ്ണും കിടയാത്ത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
തകപ്പൻ മകനിൽ പിരിയപ്പട്ട് മുച്ചൂടാം അവൻ കയ്യിൽ ഒപ്പണച്ചിരുക്കിനെ.
ഏശു അവറകാക്ക്, “നിങ്കെ പന്നണ്ടാളെ ഏൻ പുറിച്ച് എടുത്തതാനെ? ഒണ്ണാലും നിങ്കളിൽ ഒരാ പിശാശാനെ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
ഒണ്ണാ തെയ്വ ആത്തുമാവ് നിങ്കളേത്തിൽ വരിനവോളെ നിങ്കാക്ക് തെയ്വ ചക്കിതി കിടച്ചാലെ എരുശലേമിലും എകൂതിയാ മുച്ചൂടും ശമരിയാവിലും എന്തുക്ക്, പൂമീലെ അത്തം വരേക്ക് നിങ്കെ എന്നെ വെളിവാക്കും.”
ഒണ്ണാ മുനി അവറകാക്ക്, “ഏശുവെ എനക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ; പവുലോശാം തിക്കിനൊള്ളെ പിന്നെ നിങ്കെ ആര്?” ഒൺ കേട്ടെ.
മേലോകത്തിൽ നുൺ ചരിയാനെ ഒരു അടകാളം കാൺമ്പയായെ. പെയ്തെ അണിഞ്ചെ ഒരു പെൺമ്പുള്ളെ; അവെ കാലടീൽ തിങ്കേം അപ്പിൺ തലേൽ പന്നണ്ട് വെള്ളികൊണ്ടൊള്ളെ കിരികിടമും ഒണ്ടായെ.