21 അവേക്ക് ഒരു മകൻ പുറക്കും; ഉടയാ ആളുകെ ചെയ് വരിനെ പാപത്തിൽ നുൺ കാപ്പാത്തുകേക്ക് അവൻ വന്തിരുക്കിനതുനാലെ നീ അവനുക്ക് ഏശു ഒൺ പേരിടോണും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
മകൻ പുറക്കിനതുവരേക്ക് ഓശേപ്പ് അപ്പിൺകാൽ കിടന്തതില്ലെ. അവൻ പുള്ളേക്ക് ഏശു ഒൺ പേരെ വുളിച്ചെ.
ഒണ്ണാ കരുത്താവിലെ തൂതൻ ശെക്കരിയാവുകാൽ ചൊല്ലിയത്, “ശെക്കരിയാവേ, പേടിയാതെ; നീ വായാതിയതെ തെയ്വം കേട്ട് ഇരുക്കിനെ; നിൻ പെൺ എലിശബത്ത് ഒരു മകനെ പെതുക്കും; അവനുക്ക് ഓകന്നാൻ ഒൺ പേരെ വുളിക്കോണും.
നീ വകുറായ് ഒരു മകൻ പുറക്കും; അവനുക്ക് ഏശു ഒൺ പേരെ വുളിക്കോണും.
കരുത്താവാനെ കിരിശ്ത്തു ഒണ്ണെ രച്ചകൻ ഉണ്ണേക്ക് നിങ്കാക്കുചൂട്ടി താവീത് പട്ടണത്തിൽ പുറന്ത് ഇരുക്കിനെ.
പുള്ളെ പുറന്ത് എട്ടാമതുനാ പുള്ളേക്ക് പരിച്ചേതനെ ഏൽക്കേക്കൊള്ളെ നേരമായെ. വകുറാനത്തുക്ക് മിന്നേ തൂതൻ ചൊല്ലിയതുവോലെ പുള്ളേക്ക് അവറെ “ഏശു” ഒണ്ണെ പേരെ ഇട്ടെ.
പിത്തുനാ ഏശു ഉടയാകാക്ക് വരിനതെ ഓകന്നാൻ കണ്ടോൺ, “ഇതീ, ഉലകത്തിലെ പാപമെ മാത്തിവുടുക്കിനെ തെയ്വത്തിലെ ആട്ടുക്കുഞ്ചി.
അവറെ അം പെൺമ്പുള്ളേകാൽ, “ഇനി നിൻ വാക്കുകാടുനാലെ നാത്തെ എങ്കെ നമ്പിനത്; ഇപ്പെ എങ്കാക്കേ കോക്കുകേം ഇം മനിശനേതാൻ മെച്ചക്കമാ ഉലകത്തിലെ രച്ചകൻ ഒൺ തിക്കിലൊണ്ടാകേം ചെയ് ഇരുക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
തെയ്വം വാക്കെ കൊടുത്തതുവോലെ താവീത് വർളാട്ടിൽ നുൺ ഏശുവെ ഇശ്രവേലുക്ക് രച്ചകനായ് കൊടുത്തെ.
നിങ്കെ കുറുപ്പുനാത്തെ പിശപ്പിലിരുന്ത് തിരുമ്പി നൽവരമെ ഏത്തെടുപ്പേക്ക് തെയ്വം പുറിച്ചെടുത്തെ ഉടയാ ഏവൽക്കാറനെ മിന്നമേ നിങ്കകാക്ക് കടത്തിവുട്ടിരുക്കിനെ.
വോറാരിലും രച്ചെ ഇല്ലെ; നങ്കാക്ക് രച്ചെ കിടയ്പ്പേക്ക് വാനത്തുക്ക് കീളെ മനിശെ മാനടവനിടേൽ കിടച്ചെ വോറൊരു നാമമും ഇല്ലെ.
ഇശ്രവേലിലവേരാ ഉടവനുടവൻ പാപമെ വുട്ട് മനമെ തിരുപ്പുകേക്കും അവറെ പാപത്തുക്ക് മന്നിപ്പ് കിടയ്പ്പേക്കുംചൂട്ടി ഏശുവെ നങ്കാക്ക് തലവനായും രച്ചകനായും തെയ്വം ഉടയാക്ക് വലത്തക്കോട് ആയ്ക്കിവച്ചിരുക്കിനെ.
അവൻ നങ്കളെ എല്ലാ പാപത്തിൽ നുണ്ണും പുറിച്ചെടുത്ത് നയമാനെ കാരിയമെ ചെയ്കേക്ക് പിരിയമൊള്ളെ മാനടവനെ ചുത്തമായ്ക്കി ഉടയാക്കായ് പുറിച്ച് എടുക്കേക്ക് ഉടയാളമേ നങ്കാക്കുചൂട്ടി ഒപ്പണച്ചിരുക്കിനെ.
അതുനാലെ ഉടയാളേത്തിലിരുന്ത് തെയ്വത്തുകാക്ക് വരിനവേരാളെ എപ്പണും രച്ചിപ്പേക്ക് ഏശുവുക്ക് മുടിയും. എന്തുനാലയൊണ്ണാ അവറാത്തുക്കുചൂട്ടി തെയ്വത്തുകാൽ കെഞ്ചുകേക്ക് ഏശു എണ്ണേക്കും പിശയ്ക്കിനെ.
ഒണ്ണാ തെയ്വം വെളിച്ചത്തിൽ ഇരുക്കിനതുവോലെ നങ്കളും വെളിച്ചത്തിൽ നടന്താ നങ്കാക്ക് അക്കുമിക്കും കൂട്ടായ്മെ ഒണ്ട്; അതുമട്ടുമേയല്ലെ അവൻ മകനാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവു ഇലത്തം നങ്കെ പാപമെ ബൂറാ മാത്തി നങ്കളെ വെടിപ്പാക്കിനെ.
നങ്കെ പാപമെ മാത്തുകേക്ക് അവൻ വെളിപ്പട്ടെ ഒണ്ണത് നിങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളതാനെ; അവനിൽ പാപമില്ലെ.
“ഏമാനുക്കു തിക്കിനൊള്ളതാനേ?” ഒൺ ഏൻ ചൊല്ലിയത്തുക്ക്, അവൻ എൻകാൽ ചൊല്ലിയത്, “ചേരെ ചരിയാനെ ചിക്കേൽ ഇരുന്ത് വന്തവേരാതാൻ; കുഞ്ചി ആട്ടിലെ ഇലത്തത്തിൽ ഉടവുറെ അങ്കിയെ ചപ്പി വൊളുക്കെ വച്ചിരുക്കിനെ.