31 അവറെ തകത്തകയൊൺ മിനിയ്ങ്കെ വെട്ടത്തിൽ വെളിപ്പട്ട് ഏശുവുകാൽ കുരവുട്ടതെന്തൊണ്ണാ ഉടയാ എരുശലേമിൽ നുറവേത്തുവപ്പോനെ തൻ ചാവുകാരിയമെചൊല്ലി താൻ.
“മനിശൻ മകനാനെ ഏൻ കനേകം തണ്ടനെ ഏൽക്കിളതും മൂപ്പരുകാടും വലിയെ പൂയാരിയേരും മതപണ്ടിതരുകാടും എന്നെ പുറിച്ച് ചൊല്ലി കൊല്ലുകേം മൂണാമതുനാ ഉശിരോറി എന്തി വരുകേം ചെയ്യും” ഒണ്ണും ചൊല്ലിയെ.
പെട്ടൊൺ ഇരണ്ടാണാ വെളിപ്പട്ട് അവൻകാൽ കുരവുട്ടെ; അവറെ മോശേം ഏലിയാവും താൻ.
പിത്തുനാ ഏശു ഉടയാകാക്ക് വരിനതെ ഓകന്നാൻ കണ്ടോൺ, “ഇതീ, ഉലകത്തിലെ പാപമെ മാത്തിവുടുക്കിനെ തെയ്വത്തിലെ ആട്ടുക്കുഞ്ചി.
മുക്കാക്ക് നീയ്ങ്കെ മുകറിൽ കരുത്താവിലെ മകിമെ വെളിപ്പടുത്തിനവേരാതാൻ നങ്കെ; ആത്തുമാവാനെ കരുത്താവിൽ നുൺ വരിനതും എപ്പണും വളന്ത് വരിനതുമാനെ അം മകിമെ നങ്കളെ കരുത്താവിലെ ഉരുവമായ് ഉരുവപ്പടുത്തിനെ.
ഉലകത്തിലെ മുച്ചൂടാം ഉടയാ ചൊൽപ്പടീക്ക് കുടക്കുവേക്കാനെ തെയ്വം ഉടയാ ചക്കിതീൽ പുശു മനിശരായെ നങ്കളെ ഉടയാ മകിമെ ഒള്ളെ ഉടമ്പുവോലെ ഉരുവപ്പെടുത്തും.
നങ്കളിലെ ഉശിരാനെ കിരിശ്ത്തു വെളിപ്പട്ട് വരിനവോളെ അവനുക്കൊള്ളെ മകത്തത്തിൽ നിങ്കളും അവനും മത്തും മകിമേൽ വെളിപ്പടും.
നമ്പിക്കയാലെ ഓശേപ്പു ചാകേക്കായവോളെ മിശ്രേമിൽ നുണ്ണൊള്ളെ ഇശ്രവേലിയരിലെ പുറപ്പാടെചൊല്ലി വെളിയേത്തുകേം ഉടയാ എലുമ്പുകാടെ അവറെ കൂട്ടത്തിൽ കൊണ്ടോകോണും ഒൺ കൽപ്പനയിടുകേം ചെയ്യെ.
കൊഞ്ചെ നാളേക്കൊള്ളെ നിങ്കെ കറുമമെല്ലാം ഓഞ്ചി കിരിശ്ത്തു ഏശുവിൽ ഒള്ളെ ഉടയാ മകിമേലെ ഓകറിക്കാറൻ ആകേക്ക് നങ്കളെ വുളിച്ചിരുക്കിനവനാനെ തെയ്വം ഉടയാ ഇരക്കത്തിൽ നങ്കളെ തിരുപ്പി കുടത്ത് ഉറപ്പും ചക്കിതീം തന്ത് കുലുങ്കാതെ നുറുത്തും.
ഏൻ ചത്തോഞ്ചി പോയാലും നിങ്കെ ഇം കാരിയമെ എപ്പണും നിനയ്ക്കുമൊൺ ഉറപ്പു വരുത്തുകേക്ക് ഏൻ ആനതുവോലെ നോക്കും.
“ഏമാനുക്കു തിക്കിനൊള്ളതാനേ?” ഒൺ ഏൻ ചൊല്ലിയത്തുക്ക്, അവൻ എൻകാൽ ചൊല്ലിയത്, “ചേരെ ചരിയാനെ ചിക്കേൽ ഇരുന്ത് വന്തവേരാതാൻ; കുഞ്ചി ആട്ടിലെ ഇലത്തത്തിൽ ഉടവുറെ അങ്കിയെ ചപ്പി വൊളുക്കെ വച്ചിരുക്കിനെ.