18 ഒരുനാ ഏശു തൻബാട്ടിൽ വായാതിയിരുന്തവോളെ ശിശിയരുകാട് അവൻകാക്ക് വന്തെ. ഏശു അവറകാക്ക്, “ഏൻ ആരൊൺനേ മാനടവൻകാട് ചൊന്നത്?” ഒൺ കേട്ടെ.
മാനടവൻകാടെ കടത്തിവുട്ടാലെ ഏശു വായാതുവേക്ക് തൻബാട്ടിൽ മലേക്ക് ഓറിപ്പോയെ; റാവായവോളെ അവൻ തൻബാട്ടിൽ അങ്ക് ഇരുന്തെ.
പിന്നെ ഏശു ഉടയാ ശിശിയരും മത്തും കെത്ത്ശമേനാ എന്നെ തോട്ടത്തിൽ പോയെ. പിന്നെ ശിശിയരുകാക്ക്, “ഏൻ അങ്ക് പോയ് വായാതി തിരുമ്പി വരിനതുവരേക്ക് നിങ്കെ ഇങ്കിര്” ഒൺ അവൻ ചൊല്ലിയെ.
ഒരുനാ ഏശു ഒരു പണ്ണേൽ വായാതി ഇരുക്കുമെ; വായാതിയോഞ്ചതും അവൻ ശിശിയരിൽ ഒരാ “കരുത്താവേ, ഓകന്നാൻ ഉടയാ ശിശിയരെ വായാതുവേക്ക് പടിയ്ക്കെ വച്ചതുവോലെ എങ്കളാം വായാതുവേക്ക് പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കോണുമേ?” ഒൺ കേട്ടെ.
മാനടവൻകാട് രാടിപിരാടിയവോളെ ഏശുവും രാടിപിരാടിയെ. അവൻ വായാതിയവോളയേ വാനം തുറന്ത്,
അക്കാലത്തിൽ ഒരുനാ വായാതുവച്ചൂട്ടി ഏശു ഒരു മലേക്ക് ഓറിപ്പോയെ. അൻ റാവ് വുടീനതുവരേക്ക് തെയ്വത്തുകാൽ വായാതിയിരുന്തെ.
അത്തുക്ക് ശിശിയര്, “ചിലരെ ചൊന്നത് ഓകന്നാൻ രാട്ടിപിരാട്ടുകാറൻ താൻ ഒണ്ണും വോറേ ചിലരെ ചൊന്നത് ഏലിയാവുതാൻ ഒണ്ണും ഇനിയൊള്ളവേരാ ചൊന്നത് ഇല്ലെ മിന്നോരു കാലത്തിൽ ചത്തുമാണ്ടെ പലകപ്പാട്ടുക്കാറാളിൽ ഒരാ ഉശിരോറി എന്തി വന്തിരുക്കിനതാൻ ഒണ്ണും താൻ” ഒൺ അവറെ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
ഇം കാരിയങ്കാടെ ചൊല്ലി എട്ട് നാളോഞ്ച് ഏശു പത്തിരോശാം ഓകന്നാനാം ആക്കോവാം ഉടയാ കൂട്ടത്തിൽ കൂട്ടിയെടുത്ത് വായാതുകേക്ക് മലേക്ക് ഓറിപ്പോയെ.
ഏശു വായാതിയിരുന്തവോളെ അവൻ മുകറ് ഒരു ചയിശാകേം തുണി പെയ്തിലെ വെളിച്ചമ്പോലെ പളപളക്കുകേം ചെയ്യെ.