51 പള്ളീലെ മൂപ്പൻ കൂരേക്ക് ഏശു വന്തവോളെ പത്തിരോശാം ഓകന്നാനാം ആക്കോവാം പുള്ളെ തന്താരാം തള്ളയാം അല്ലാതെ വോറേ ആരളാം അകത്തിലോറുവെ അനുമതി കൊടുത്തതില്ലെ.
പിന്നെ ഏശു പത്തിരോശാം ഓകന്നാനാം ആക്കോവാം കൂട്ടിയെടുത്ത് ഒരുത്തിനെ മില്ലോട്ടുക്ക് പോയെ. അന്നേരമെല്ലാം ഏശുവുക്ക് ചരിയാനെ കവലേം മനെ നോവും ആയേയെ.
അവറെ ആരെല്ലാമൊണ്ണാ: പത്തിരോശ് ഒൺ പേരൊള്ളെ ശീമോൻ, അവൻ തമ്പി അന്തിരയോശ്, ആക്കോവ്, ഓകന്നാൻ, പിലിപ്പോശ്, ബെർത്തലോമായി,
ഒണ്ണാ ഏശു അതെ കേട്ടവോളെ, “പേടിയാതെ, നമ്പിക്കയാ ഇര്; ഒണ്ണാ അവേക്ക് ചുകമായോകും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
എല്ലാരും അവളെ നിനച്ച് പെരിളെ ചൊല്ലി കോന്തിരുന്തവോളെ “കേശാതേൻ, അവെ ചാകാപ്പോയെ ഉറങ്കിനത് മട്ടുംതാൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഇം കാരിയങ്കാടെ ചൊല്ലി എട്ട് നാളോഞ്ച് ഏശു പത്തിരോശാം ഓകന്നാനാം ആക്കോവാം ഉടയാ കൂട്ടത്തിൽ കൂട്ടിയെടുത്ത് വായാതുകേക്ക് മലേക്ക് ഓറിപ്പോയെ.
പത്തിരോശ് അവറളെ എല്ലാം പുറത്തുക്ക് കടത്തിവുട്ടാലെ മുട്ടക്കുത്തി നുൺ വായാതി ചാവുകാക്ക് തിരുമ്പി നോയ്ക്കാലെ, “തവീതാളേ എന്ത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ; അവെ കണ്ണെ തുറന്ത് പത്തിരോശെ കണ്ട് എന്തി ഇരുന്തെ.