44 അവെ ഏശുവുക്ക് പുറകോടേ പോയ് അവൻ തുണീലെ തൊങ്കലെ തൊട്ടെ; പെട്ടൊൺ അവെ ഇലത്തപോക്ക് നുണ്ണേയെ.
ഏശുവുക്ക് അവറകാൽ മനശിരക്കമൊണ്ടായ് അവറെ കണ്ണെ തൊട്ടെ; അപ്പണേ അവറാത്തുക്ക് പാരുവെ കിടച്ചെ; അവറെ അവനുക്ക് പുറകോടേ പോയെ.
ഏശു കയ്യെ നീട്ടി അവനെ തൊട്ട്, “എനക്ക് മനശൊള്ളെ; നീ ചുത്തമൊള്ളവനാക്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ; അപ്പണേ കട്ടച്ചീക്ക് മാറി ചുത്തമായെ.
പന്നണ്ട് വരിയമായ് കിടത്തെ നോയ്നാലെ വരുത്തമായിരുന്തെ ഒരു പെൺമ്പുള്ളെ ഏശുവുക്ക് പുറകോടേ പോയ് അവൻ തുണീലെ തൊങ്കലെ തൊട്ടെ.
ഇകനെ ഊരിലും പട്ടണത്തിലും വെളിമ്പുറതേശത്തിലും നുണ്ണും അകനെ ഏശു പോനാനെല്ലാം നുൺ അങ്കിളവേരാ നോയാളികളെ പൊതു ഇടത്തിൽ കുടത്ത് കിടത്തിയെ; അവൻ തുണീലെ തൊങ്കലെ ഒണ്ണാലും തൊടെ വയ്ക്കോണും ഒൺ കെഞ്ചി കേട്ടെ; അകനെ തൊട്ടവേരാക്കെല്ലാം ചുകമും കിടച്ചെ.
പുടീയൊൺ അവെ നട്ടമാ നുൺ തെയ്വ നാമത്തുക്ക് മകത്തമെ കൊടുത്തെ.
അവെ ഏശുവുക്ക് പുറകോട് അവൻ കാൽകീശ് നുൺ കോന്താലെ ഉടയാ കണ്ണീരിൽ കാലെ നനച്ച് തലമുടീൽ കാലെ തുടച്ച് അവൻ കാലെ നൊത്തി തയിലമെ തേച്ചെ.
പന്നണ്ട് വരിയമായ് കിടത്തെ നോയ്നാലെ ചരിയാനത്തിൽ വരുത്തമായിരുന്താളും ഉടയാ ചൊത്ത് ചുമുത്തിരമെ എല്ലാം വയ്ത്തിയരുകാട്ടുക്ക് കൊടുത്തപ്പണും ആരുനാലേം ചുകമെ കൊടുപ്പേക്ക് കൂടാതേമിരുന്തെ ഒരു പെൺമ്പുള്ളെ അങ്കൊണ്ടായെ.
“എന്നെ തൊട്ടത് ആര്?” ഒൺ ഏശു കേട്ടെ. അത്തുക്ക് എല്ലാരും “ഏൻ നാത്തെ, ഏൻ നാത്തെ” ഒൺ തിരുപ്പി ചൊല്ലിയവോളെ പത്തിരോശ് “എശമാനനേ, മാനടവൻ നിന്നെ നെരുക്കി നെശിക്കിനതാനെ?” ഒൺ കേട്ടെ.
ഒണ്ണാ അങ്ക് ഒണ്ടായെ വൻ ആൾ കന്നേക്ക് ഏശു കലന്തനാലെ ആര് തനക്ക് ചുകം തന്തത് ഒൺ അവനുക്ക് തിക്കിനാപ്പോയെ.
പവുലോശ് കയ്യിലെ ചീലമുണ്ടുകാടെ നോയ് നൊടികാറാളേത്തിൽ ഇടുമവോളെ അവറാത്തുക്ക് ചുകം കിടച്ചും മുനി പുടിച്ചിരുന്തവേരായേത്തിൽ ഇരുന്ത് മുനികാട് വുട്ടും പോമെ.
അപ്പോശ്ത്തലര് ചെയ്യെ അടകാളംനാലെ, പത്തിരോശ് വശിയേ പോമവോളെ അവൻ താപ്പുറയൊണ്ണാലും നോയ് നൊടികാറായേത്തിൽ അടിക്കോണുമൊൺ നിനച്ച് അവറളെ കുടത്ത് തെരുവീതീൽ വരേക്ക് പായിലും പരമ്പിലുമേ കിടത്തുമെ.