33 അവ്വോളയെ മുനികാട് അം മനിശനെ വുട്ട് പണ്ണിയേത്തിൽ ഓറിയതും അതുകാടൊത്തേ വരവശി ഓടി തണ്ണീൽ ബൂന്ത് വീര്ക്കുമുട്ടി ചത്തെ.
ഏശു അവറകാൽ “പോൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ; അതുകാട് അവറളെ വുട്ട് അം പണ്ണിക്കൂട്ടത്തുക്ക് പോയെ; അതുകാടൊത്തേ വരവശി ഓടി തണ്ണീൽ ബൂന്ത് വീര്ക്കുമുട്ടി ചത്തെ.
ഒരുനാ ഏശു കെന്നശരേത്ത് തേക്കത്തിലെ കരേകത്തിൽ നുണ്ണവോളെ മാനടവൻ തെയ്വ വശനമെ കോപ്പേക്ക് അവനുക്ക് ചുത്തും ഇടുങ്കി പുടുങ്കി നുണ്ണെ.
അവ്വോളെ അങ്കിളെ മേട്ടരുകിൽ ഒരു വലിയെ കൂട്ടം പണ്ണികാട് മേഞ്ച് നടക്കുമെ. “അത്തുകാട്ടിൽ ഓറുകേക്ക് എങ്കാക്ക് അനുമതിയെ തരോണുമെ” ഒൺ അതുകാട് ഏശുവുകാൽ കെഞ്ചി കേട്ടെ. അത്തുക്ക് അവൻ അന്താൻ ഒൺ അനുമതിയാം കൊടുത്തെ.
ഇകനെ ആയതെ പണ്ണിയെ മേച്ച് നടന്തവേരാ കണ്ടാലെ അവറെ ഓടിപ്പോയ് പട്ടണത്തിലും കൂറായും ഒത്തേ ചൊല്ലിയെ.
നിങ്കെ പിശാശ് എന്നെ തകപ്പൻ മക്കതാൻ; നിങ്കെ തകപ്പൻ പിരിയമെ ചെയ്കേക്ക് നിങ്കെ ആശിക്കിനെ. അവൻ മുതയിരുന്തേ കുലകാറനായ് ഇരുന്തെ; അവനേത്തിൽ ചത്തിയം നാപ്പോയനാലെ ചത്തിയത്തിൽ നിലെ നിൽക്കിനതുമില്ലെ. അവൻ നരിയെ ചൊന്നവോളെ ചൊന്തെ പാശേൽ നുൺ എടുത്തു ചൊന്നെ; അവൻ നരിയെ ചൊന്നാളും അത്തിലെ തകപ്പനും താൻ.
നിങ്കെ അയന്ത് കെവുനമാ ഇരിൻ; നിങ്കെ എതിരാളിയാനെ പിശാശ് കതറിനെ ശിങ്കം വോലെ ആരെ പുടിച്ച് വുശുങ്കും ഒൺ നോക്കി ചുത്തി നടക്കിനെ.
പാതാളത്തിലെ തൂതൻ താൻ അത്തിലെ രാശാവ്; അവനുക്ക് എബുറായെ പാശേൽ അബതോൻ ഒണ്ണും കിരീക്ക് പാശേൽ അപ്പൊല്ലുവോൻ ഒണ്ണും പേര്.