15 നല്ലെ മണ്ണിൽ ബൂന്തെ വിത്തുകാടെന്നത് തെയ്വ വശനമെ കേട്ട് ഇതയത്തിൽ ഏത്തെടുത്ത് കുറുപ്പാ അത്തിൽ നിലെ നുൺ കനിയെ തരിനവേരായാകും.”
ഒണ്ണാ കടശിവരേക്ക് പൊറുമയാ നിക്കിനവൻ രച്ചിക്കപ്പടും.
അത്തുക്ക് അവൻ ചൊല്ലിയത്, “ഇല്ലെ, തെയ്വ വശനമെ കേട്ട് അത്തിലെ ചൊൽപ്പടീക്ക് നടക്കുകേം ചെയ്യിനവേരാതാൻ ഓകമൊള്ളവേരാ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഒരു നല്ലെ മനിശൻ ഉടയാ നല്ലെ ചമ്പാത്തത്തിൽ നുണ്ണൊള്ളെ നല്ലതുകാടെ പുറത്തുക്ക് വുടുക്കിനെ; കുറുപ്പു കെട്ടെ മനിശൻ ഉടയാ ഇതയത്തിൽ നുറഞ്ചിരുക്കിനെ കുറുപ്പു കെട്ടെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്യിനെ. ഉടയാ ഇതയത്തിൽ നുറഞ്ച് കവിയിനതുതാൻ വായ് വശിയേ പുറത്തുക്ക് വരിനത്.
മുൾപാളീക്കിടേൽ ബൂന്തെ വിത്ത് എന്നത് തെയ്വ വശനമെ കോക്കുകേം മിന്നോട്ടുക്കൊളെള ഉടവുറെ പിശപ്പുക്ക് ഇവ്വുലകെ നിനപ്പിലും ചൊത്ത് ചുമുത്തിരത്തുകാക്കൊള്ളെ നിനപ്പിലും ഉടവൻ ആശേക്കൊത്തെ പുളപ്പിലെ നിനപ്പിലും നെരുങ്കി കനിയെ തരുവെ കൂടാത്തവേരാതാൻ.
“വിളക്കെ കത്തി ആരും കട്ടിലുക്ക് അടിയോടോ പാത്തിരത്തുക്ക് അടിയോടോ വയ്യാതെ, കൂരയകത്തുക്ക് വരിനവേരാക്ക് വെട്ടമെ കാൺമ്പച്ചൂട്ടി പലകേക്ക് മീത്തോടെ താൻ വയ്ക്കും.
പിന്നേം ഏശു, “നിങ്കെ എൻകാൽ ആത്തിരമോടെ ഇരുക്കിനതൊണ്ണാ എൻ കൽപ്പനകാടെ പാലിക്കും.
ഏൻ എൻ തകപ്പനിലെ കൽപ്പനകാടെ പാലിച്ച് അവനിലെ ആത്തിരത്തിൽ പിശയ്ക്കിനവോലെ നിങ്കളും എൻ കൽപ്പനകാടെ പാലിച്ചാ നിങ്കെ എൻ ആത്തിരത്തിൽ പിശയ്ക്കും.
മാനമും മകത്തമുമൊള്ളെ നാശമാകാത്തെ പിശപ്പ് കിടയ്പ്പച്ചൂട്ടി നല്ലതെ ചെയ് പൊറുപ്പോടെ കാത്ത് ഇരുക്കിനവേരാക്ക് തെയ്വം എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ഉശിരെ കൊടുക്കും.
ഒണ്ണാ ഇപ്പെ ഇകത്തെ പിശപ്പിൽ നുൺ നിങ്കാക്ക് വുടുതൽ കിടയ്ക്കുകേം തെയ്വത്തിലെ ആത്തിരത്തിൽ അകപ്പടുകേം ചെയ്യതുനാലെ നിങ്കെ ചുത്തമാനവേരായായെ. അതുനാലെ നിങ്കാക്ക് എണ്ണണ്ണേക്കുമൊള്ളെ പിശപ്പെ അവകാശമാക്കേക്ക് മുടിയും.
അത് എകനയൊണ്ണാ നല്ലതെ മട്ടും ചെയ്കേക്ക് ഏൻ ആശിക്കിനെ; ഒണ്ണാ എന്നേത്തിലെ പാപം എന്നെ അതികാരം നടത്തിനനാലെ നല്ലതെ ചെയ് പിശയ്ക്കേക്ക് എനക്ക് കൂടാത്തെ.
അതുവോലെ ഏശു ശിലുവേൽ ചത്തവോളെ നായപുറമാണമെ പാലിക്കെ വേണ്ടിയിരുന്തെ നിങ്കെ പശേ പിശപ്പും അവനും മത്തും ചാകേക്ക് ഇടയായെ. അവൻ ഉശിരോറി എന്തിയവോളെ നിങ്കളും ഏശുകിരിശ്ത്തുവും മത്തും പിശയ്ക്കിനെ. അകനെ തെയ്വത്തുക്കുചൂട്ടി കനിയാകിളത്തുക്ക് ഒരു പുതുവൻ പിശപ്പിൽ നിങ്കാക്ക് പിശയ്ക്കാം.
അത് മട്ടുമില്ലെ നങ്കെ ഇതുവരേക്ക് കാണാത്തെ കാരിയങ്കാടെ കാണാം ഒണ്ണൊള്ളെ ആശയൊള്ളനാലെ പിരിയമോടെ കാത്ത് ഇരുക്കിനെ.
പരിച്ചേതനെ ഏത്തതോ ഇല്ലയോ ഒണ്ണതില്ലെ, തെയ്വ കൽപ്പനേ പാലിക്കിനതീ ഒണ്ണതുതാൻ മുയ്ക്കമാനെ കാരിയം.
തെയ്വ ഇരക്കത്തിൽ നിങ്കാക്കൊള്ളെ നമ്പിക്കേൽതാൻ നിങ്കെ രച്ചിക്കപ്പട്ടിരുക്കിനത്; അത്തുക്കും നിങ്കയില്ലെ കാരണം തെയ്വം നിങ്കാക്ക് തന്തെ ബൊകുമാനം താൻ.
തെയ്വ മകത്തത്തുക്കും അവനെ പെരുമപ്പടുത്തിളത്തുക്കുംചൂട്ടി ഏശുകിരിശ്ത്തുവിലൊള്ളെ നല്ലെ കുണമൊള്ളവേരാളായ് നുറഞ്ചുവരോണുമൊൺ ഏൻ വായാതിനെ.
അകനെ കരുത്താവിലെ പിരിയത്തിൽ പിശച്ചും അവനെ പിരിയപ്പടുത്തിനെ നിലമേൽ എപ്പണും ചെയ്യവച്ചും എല്ലാ നല്ലെ കാരിയമാം ചെയ് തെയ്വത്തിലെ അറിവിൽ വളറുകേക്ക് നിങ്കാക്കാകും.
അം നല്ലെ ചേതിനാലയൊള്ളെ എല്ലാ നൽകിരകമും ഇം പൂമി നാട്ടിലെല്ലാം പരന്തതുവോലെ നിങ്കകാലും വന്ത് ചേന്തെ; നിങ്കെ തെയ്വ ഇരക്കം മെച്ചക്കമാ കേട്ടറിഞ്ചനാ ഇരുന്ത് നിങ്കെ ഉളപ്പുക്ക് മാത്തം വരുത്തിയതുവോലെ വോറെ ഒള്ളവേരാക്കും കനേം മാത്തം വരുത്തുകേം അത് അവറളിൽ കനേകമായ് വളന്തും വരിനെ.
തെയ്വത്തിലെ പിരിയമെ ചെയ് വാക്കെ നേടുകേക്ക് വൻ പൊറുമേലെ ചക്കിതി നിങ്കാക്ക് തേവെ.
അതുനാലെ എപ്പനൊണ്ണാലും തവറി പോകാതിരുക്കേക്ക് നങ്കെ കേട്ടതെ കെവുനമാ വച്ചിരുക്കോണും.
അതുനാലെ നിങ്കെ കറുമമെ ബൂറാ ഏത്തെടുപ്പേക്ക് പടിയ്ക്കിനവോളെ നിങ്കാക്ക് ഒരു കുത്തമും നാത്തവേരാളായും പക്കുവതെ ഒള്ളവേരാളായും നീതിയൊള്ളവേരാളായും ഇരുപ്പേക്കാകും.
തെയ്വത്തിലെ ചട്ടപ്പടീൽ നടക്കിനതൊണ്ണാ നങ്കെ അവനെ അറിഞ്ചിരുക്കിനതൊൺ അതുനാലെ തിക്കിനൊണ്ടാകും.