41 അമ്പോളെ ഏശു ചൊല്ലിയത്, “ഒരു പണ്ണേൽ വട്ടീക്ക് പണമെ കൊടുക്കിനെ ഒരാക്ക് ഇരണ്ട് കടക്കാറാ ഇരുന്തെ; ഒരാ അയിനൂറു വെള്ളി അണയാം ഇനിയൊരാ അമ്പതു വെള്ളി അണയാം കടപ്പട്ടിരുന്തെ.
അം പണ്ണക്കാറൻ അങ്ക് നുൺ പോമവോളെ തനക്ക് നൂറ് വെള്ളി അണെ കടമ്പട്ടെ ഒരു കൂട്ട് പണ്ണക്കാറനെ കണ്ടെ; അവൻ കുരളെ പുടിച്ച് നെയ്ക്കി ‘നീ എൻകാൽ കടമ്പട്ട് ഇരുക്കിനതെ തന്ത് കടനെ ഓയ്’ ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
വോറെ ഒള്ളവേരാ എങ്കകാൽ ചെയ്യെ പാപമെ എങ്കെ മന്നിച്ചതുവോലെ എങ്കളെ പാപമാം മന്നിക്കോണുമേ;
അത്തുക്ക് ഏശു അവറകാക്ക്, “നിങ്കതാൻ അവറാത്തുക്ക് തീനെ കൊടിൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. അത്തുക്ക് ശിശിയര്, “എങ്കകാൽ ഇരുനൂറു വെള്ളി അണകാട് താൻ ഇരുക്കിനത്, അത്തിൽ എകനനേ ഇത്തിനാരംവേരാക്ക് അപ്പമെ കൊടുപ്പേക്കാകും?” ഒൺ തിരുപ്പി കേട്ടെ.
വോറെ ഒള്ളവേരാ എങ്കകാൽ ചെയ്യെ പാപമെ എങ്കെ മന്നിച്ചതുവോലെ എങ്കെ പാപമാം മന്നിക്കോണുമേ; എങ്കളെ ചോതനേൽ അകപ്പടുത്തുവാനില്ലയേ.’”
ഒണ്ണാ തണ്ടനെ കിടയ്ക്കുമൊൺ തിക്കിനാതെ ചെയ്യെ ചുട്ടിത്തനത്തുക്ക് തിക്കിനാതെ ചെയ്യനാലെ കുറേമാതാൻ തണ്ടനേ കിടയ്ക്കും; അനേകമാ കിടച്ചാകാൽ കനേമാ കോക്കും; അനേകമായ് ഉത്തരവാതമെ ഏത്തു കൊടുത്താകാൽ അനേകമായ് കോക്കും.
ഇല്ലെ, ശീലോകാമിലെ കോവുരം ബൂന്ത് ചത്തെ അം പതിനെട്ടാളുകേം എരുശലേമിൽ പിശയ്ക്കിനെ എല്ലാ മാനടവനക്കാട്ടീം കുത്തമെ ചെയ് നടന്തവേരാ ഒൺ നിങ്കാക്ക് തോണതീ?
ഏശു അവൻകാക്ക് വതിലെ ചൊല്ലിയത്, “ശീമോനേ, എനക്ക് നിൻകാൽ ഒരു കാരിയമെ ചൊൽകേക്കൊണ്ട്” ഒണ്ണെ. അത്തുക്ക്, “എശമാനനേ, ചൊൽ” ഒൺ അവൻ ചൊല്ലിയെ.
അതുനാലെ ഏൻ നിൻകാൽ ചൊന്നെ ചൊൾ ചെയ് നടന്തെ എല്ലാ പാപങ്കാടാം മന്നിച്ചിരുക്കിനനാലെ ചൊൾ ചരിയാനെ ആത്തിരത്തിൽ ഇരുക്കിനെ; ഒണ്ണാ അളവാ കടനെ ഇളച്ചു കിടച്ചാ കുറേമാതാൻ ആത്തിരത്തോടെ ഇരുക്കും.”
എന്തൊണ്ണാ നങ്കെ എല്ലാരും പാപമെ ചെയ് തെയ്വത്തിലെ മകിമേൽ നുൺ ബൂന്തേയെ.
അതുമട്ടുമില്ലെ നായപുറമാണം കിടച്ചവോളെ ചൊല്ലെ പാലിയാത്തെ നിലമേം പാപമും നങ്കളിൽ പെരികി പെരികി വന്തെ; ഒണ്ണിരുന്താലും തെയ്വം കരുത്താവാനെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവുനാലെ നങ്കകാൽ അവനിലെ എപ്പേരുപ്പട്ടെ ഇരക്കമാം കാട്ടിയെ.