31 “ഇം വർളാട്ടിലെ മാനടവനെ ഏൻ എന്തനേത്തിൽ പേരേത്തി ചൊൽവിളെ? അവറെ എകത്തവേരാ?
അതുനാലെ ഏൻ ചൊന്നെ വശനമെ കേട്ട് ചൊൽപ്പടീക്ക് നടക്കിനവൻ പാറേക്ക് മീത്തോട് കൂരേ ചെയ്യെ പുത്തി ഒള്ളെ മനിശൻവോലതാൻ.
ഏശു അവറാത്തുകാൽ പിന്നേം ചൊല്ലിയത്, “തെയ്വ രാച്ചം എന്തനേത്തിൽ പേരേത്തി ചൊൽളനേ? ഏളെ കതയെ ചൊല്ലി അതെ വെളിവാക്കിളെ?” അത് വന്ത് ചുറിയെ കടുകു മണിവോലതാൻ.
ഒണ്ണാ പരീശരുകാടും മതപണ്ടിതരുകാടും ഓകന്നാൻ രാട്ടിപിരാട്ടുകെ ഏത്തെടാതെ തെയ്വത്തുക്കിരുന്തെ ചിന്തനയെ വീയ് ഒറിഞ്ചെ.
എങ്കെ നിങ്കാക്കുചൂട്ടി കുശലെ ഊതിയെ, നിങ്കെ ആടിയതില്ലെ; എങ്കെ പെരിളെ ചൊല്ലി കോന്തെ, നിങ്കെ കോന്തതില്ലെ. ഇകനെ ചന്തേലിരുന്ത് അക്കുമിക്കും വുളിച്ച് ചൊന്നെ കുഞ്ചിക്കാടുവോലതാൻ അവറെ.