30 ഒണ്ണാ പരീശരുകാടും മതപണ്ടിതരുകാടും ഓകന്നാൻ രാട്ടിപിരാട്ടുകെ ഏത്തെടാതെ തെയ്വത്തുക്കിരുന്തെ ചിന്തനയെ വീയ് ഒറിഞ്ചെ.
അവറെ കൂട്ടത്തിലെ ഒരു മതപണ്ടിതൻ അവനെ കേൾവി കേട്ട് കുടുക്കുകേക്ക് നോയ്ക്കെ.
“എരുശലേമേ, എരുശലേമേ, നീ പലകപ്പാട്ടുക്കാറാളെ കൊൽകേം തെയ്വം നിൻകാക്ക് കടത്തി വുട്ടവേരാളെ കല്ലെ ഒറീകേം ചെയ്യിനവളേ, കോശി ഉടയാ കുഞ്ചികാടെ ഉറകടീൽ ഓമ്പിനവോലെ നിൻ മക്കളെ അരുവണയ്പ്പേക്ക് എനക്ക് എത്തിനെ വട്ടം മനശിരുന്തെ; ഒണ്ണാ നിങ്കാക്ക് അത്തുക്ക് മനശ് നാപ്പോയെ.
‘മനിശരിൽ നുൺ ഒൺ ചൊല്ലിയാ ഇവുടെ നിക്കിനെ മാനടവൻകാടെല്ലാം ഓകന്നാൻ ഒരു പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ താൻ ഒൺ ഉറച്ചിരുക്കിനതുനാലെ നങ്കളെ കല്ലൊറിഞ്ച് കൊല്ലും’ ഒൺ ചൊല്ലിയാലെ,
“ഇം വർളാട്ടിലെ മാനടവനെ ഏൻ എന്തനേത്തിൽ പേരേത്തി ചൊൽവിളെ? അവറെ എകത്തവേരാ?
എന്തൊണ്ണാ തെയ്വം നിനച്ചതെ ഒണ്ണാം മറച്ച് വയ്യാതെ എല്ലാ കാരിയമാം നിങ്കകാക്ക് ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ.
ഒണ്ണാ ഇശ്രവേലിയരെചൊല്ലി, “എപ്പണും ഏൻ നിങ്കാക്ക് നേരേ എൻ കയ്യെ നീട്ടിയെ, ഒണ്ണാ നിങ്കെ എൻ വാക്കെ കേട്ട് പാലിച്ച് എൻകാക്ക് വന്തതില്ലെ” ഒൺ അവൻ ചൊന്നെ.
തെയ്വത്തിലെ കൂട്ട് വേലക്കാറാ ഒണ്ണെ നിലമേൽ എങ്കെ നിങ്കകാൽ പുത്തി ചൊന്നത് നിങ്കാക്ക് കിടച്ചെ തെയ്വ ഇരക്കം നിച്ചനാതെ ആയ്ക്കാവാനില്ലെ.
ഏൻ തെയ്വ പിന്നിയമെ വീയ് ഒറീകേക്ക് മടിയ്ക്കിനെ; ഒണ്ണാ നായപുറമാണത്തിൽതാൻ ഒരാ നേരുമയാനതൊണ്ണാ ഏശുകിരിശ്ത്തു ചത്തത് വുറുതാവുതാൻ.
മട്ടുമില്ലെ കിരിശ്ത്തുവിൽ മിന്നമേ ആശെ വച്ചിരുന്തെ എകൂതരാനെ നങ്കെ അവൻ നാമത്തുക്ക് മകത്തമെ കൊടുക്കാം.