26 പിന്നെ എന്തെ കാൺമ്പനേ പോയത് ഒരു പലകപ്പാട്ടുക്കാറനയീ? ഏ, അകനതാൻ പലകപ്പാട്ടുക്കാറനിലും വലിയവനെ നോയ്ക്കിതാൻ ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.
“നീയോ എൻ മകനേ, നീ വലിയവനാനെ തെയ്വത്തിലെ പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ ഒൺ കേൾവി കോക്കും. എന്തൊണ്ണാ കരുത്താവുക്ക് മിന്നേ പോയ് അവൻ വരവുക്കുചൂട്ടി നീ വശി ഒരുക്കുകേം,
രാട്ടിപിരാട്ടുകാറൻ ഓകന്നാൻ വരിനത് വരേക്ക് നായപുറമാണമും പലകപ്പാട്ടുക്കാറാളും നിങ്കാക്ക് വശികാട്ടികയായ് ഇരുന്തെ; ഒണ്ണാ ഓകന്നാൻ വന്തകാലമിരുന്ത് തെയ്വരാച്ചമെ ചൊല്ലിയൊള്ളെ നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊൽവെ തുടങ്കുകേം എല്ലാരും എകനേം അത്തിൽ കടപ്പേക്ക് നോയ്ക്കികിട്ടും ഇരുക്കിനെ.
‘മനിശരിൽ നുൺ ഒൺ ചൊല്ലിയാ ഇവുടെ നിക്കിനെ മാനടവൻകാടെല്ലാം ഓകന്നാൻ ഒരു പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ താൻ ഒൺ ഉറച്ചിരുക്കിനതുനാലെ നങ്കളെ കല്ലൊറിഞ്ച് കൊല്ലും’ ഒൺ ചൊല്ലിയാലെ,
ഇല്ലെ, പിന്നെ എന്തെ കാൺമ്പേക്ക് പോയെ? പളപളത്ത് മിന്നിനെ നയമാനെ തുണി ഇട്ടവനമോ? പളപളെ മിനുങ്കിനെ അല്ലാരിയൻ തുണിയെ ഉടുത്ത് നടന്ത് നന്തി പുളച്ച് പിശയ്ക്കിനവേരാ രാശകൊട്ടാരത്തിൽ താനെ.
‘ഏൻ നിനക്ക് മിന്നേ എൻ തൂതനെ വുട്ട് നിനക്ക് വശിയെ ഒരുക്കും; അവൻ നിൻ വശിയെ തളമായ്ക്കിടും’ ഒൺ എളുതിയിരുക്കിനത് ഇമ്പാളചൊല്ലിതാൻ.
നുൺ കത്തുമെ വിളക്കുവോലതാൻ ഓകന്നാൻ; നിങ്കളും കൊഞ്ചെ നാളേക്ക് അവനിലെ വെളിച്ചത്തിൽ പിരിയമടേകേക്ക് ആശിച്ചെ.