10 ശതാതിപൻ ചൊല്ലി കടത്തി വുട്ടവേരാ കൂരേക്ക് തിരുമ്പി വന്തവോളെ അവൻ പണ്ണക്കാറൻ ചുകമായ് ഇരുക്കിനതെ കണ്ടെ.
അത്തുക്ക് ഏശു അവേകാക്ക്, “പെൺമ്പുള്ളേ, നിൻ നമ്പിക്കെ ചരിയാനത്; നിൻ പിരിയമ്പോലെ നിനക്കാകട്ടെ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ. അന്നേരം ഇരുന്ത് അപ്പിൺ മകേക്ക് ചുകം കിടച്ചെ.
പിന്നെ ഏശു ശതാതിപൻകാക്ക്, “നീ കൂരേക്ക് പോ, നിൻ നമ്പിക്കവോലെ നിനക്ക് വരട്ടെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. അമ്പോളയേ അവൻ പണ്ണക്കാറനുക്ക് ചുകം കിടച്ചോകും.
അത്തുക്ക് ഏശു, “ചെയ്വെ കൂടുമീ ഒണ്ണീ? നമ്പിക്കെ ഇരുക്കിനവൻനാലെ എല്ലാം നടക്കും.”
പിന്നെ ഏശു നയീൻ ഒണ്ണെ പട്ടണത്തുക്ക് പോയെ. അവൻ ശിശിയരും മാനടവൻ കൂട്ടമും അവൻ കൂട്ടത്തിൽ പോയെ.
ഏശു ഇതെ കേട്ട് അരിശുകപ്പട്ട് തനക്ക് പുറകോടേ വന്തെ മാനടവൻകാക്ക് തിരുമ്പിയാലെ, “ഇശ്രവേൽ മാനടവനിലെ ഒരാളിൽ കൂടി ഇപ്പേരുപ്പട്ടെ നമ്പിക്കയെ ഏൻ കണ്ടു കേട്ട് ഇരുക്കിനതില്ലെ ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.