46 എന്നെ കരുത്താവേ, കരുത്താവേ, ഒൺ നിങ്കെ വുളിക്കുകേം ഏൻ ചൊന്നതെ പാലിയാതെ ഇരുക്കുകേം ചെയ്യിനത് എന്തുക്ക്?
അതോഞ്ച് ഇനിയൊള്ളെ ഉളന്താരിച്ചിയേരും വന്ത്, ‘എശമാനനേ, എശമാനനേ, എങ്കളാം അകത്തിൽ ഏത്താമീ’ ഒൺ കേട്ടെ.
പിന്നെ ആയിരം പൊൻ പണമെ കിടച്ചാളും കിട്ടേക്ക് വന്ത്, “എശമാനനേ, നീ വിതയാത്തെ പണ്ണേൽ നുൺ അറുപ്പേം തൂവാത്തെ പണ്ണേൽ നുൺ ചേത്തെടുക്കുകേം ചെയ്യിനെ മനശിരക്കം നാത്തെ മനിശൻ ഒൺ എനക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ.
അത്തുക്ക് അവറെ അവൻകാക്ക്, “കരുത്താവേ, എങ്കെ നിന്നെ പഞ്ചത്തുക്കോ തവിച്ചോ പരതേശിയായോ വിടവിടയോ നോയാളിയായോ തടവിൽ കിടക്കിനവനായോ എപ്പെ കണ്ടു നിനക്ക് ഉതവിയെ ചെയ്യാതിരുന്തെ?” ഒൺ അവറെ തിരുപ്പി കോക്കും.
നിങ്കെ വഞ്ചനേൽ അകപ്പടാതെ ഇരുപ്പേക്ക് നോയ്ക്കോകോണും; തെയ്വമെ ഒടിയോറെ ചൊൽകേക്ക് ആരുനാലേം കൂടാത്ത്; ഒരു മനിശൻ എന്തെ വിതയ്ക്കിനതോ അതമേതാൻ അവൻ അറുത്തെടുക്കിനതും.
ഒണ്ണാ നിങ്കെ തെയ്വ വശനമെ കോക്കുകെ മട്ടും ചെയ്യിനതുകൊണ്ടേ കാരിയമില്ലെ. അത്തിൽ ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ കാരിയങ്കാടെ ബൂറാ ചെയ്യോണും. കേട്ടപ്പണും ചെയ്യാതവോയേ നിങ്കെ നിങ്കാക്കേ വഞ്ചനെ വലക്കാരമെ ചെയ്യിനെ.