5 അത്തുക്ക് ശീമോൻ, “അന്താൻ എശമാനനേ, എങ്കെ റാവെല്ലാം വലയിട്ടപ്പണും ഒരു കുരുമ്പകൂടി കിടയാപ്പോയെ; ഒണ്ണാലും ഏൻ നിൻ ചൊല്ലുക്ക് വലയെ ഉറക്കാം” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
“ഏശുവേ, എശമാനനേ, എങ്കകാക്ക് മനശിരക്കം ഒണ്ടാകോണുമേ” ഒൺ വലിയതാ വുളിച്ച് കോന്തെ.
അന്നേരം ഏശുവിലെ ശിശിയരുകാട് അവൻകാൽ വന്ത്, “എശമാനനേ, എശമാനനേ, എങ്കെ മുയ്ങ്കി നാശമാകേക്ക് പോനെ” ഒൺ ചൊല്ലി അവനെ അയപ്പിയെ. ഏശു എന്തി കാത്തുകാക്കും അലേകാക്കും തിട്ടമിട്ടതും അതുകാട് അലാതിയാ നുണ്ണെ.
“എന്നെ തൊട്ടത് ആര്?” ഒൺ ഏശു കേട്ടെ. അത്തുക്ക് എല്ലാരും “ഏൻ നാത്തെ, ഏൻ നാത്തെ” ഒൺ തിരുപ്പി ചൊല്ലിയവോളെ പത്തിരോശ് “എശമാനനേ, മാനടവൻ നിന്നെ നെരുക്കി നെശിക്കിനതാനെ?” ഒൺ കേട്ടെ.
അവറെ ഏശുവുകാൽ നുൺ തിരുമ്പി പോകേക്കായവോളെ പത്തിരോശ് ഏശുവുകാക്ക്, “എശമാനനേ, നങ്കെ ഇങ്ക് ഇരുക്കിനത് നല്ലത്; എങ്കെ മൂണ് ഊയൻ കൂരയെ ചെയ്യട്ടെ. ഒൺ നിനക്കും ഒൺ മോശേക്കും ഇനിയൊൺ ഏലിയാവുക്കും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. താൻ എന്തെ ചൊന്നതൊൺ അവനുക്ക് തിക്കിനാപ്പോയെ.
“എശമാനനേ, നിൻ അതികാരത്തിൽ ഒരു മനിശൻ ചാവറെ ഉറക്കിനതെ എങ്കെ കണ്ടെ; അവൻ നിൻ ശിശിയൻ നാത്തനാലെ അവൻ ചെയ്യിനെ കാരിയത്തിൽ നുൺ എങ്കെ അവനെ വിലയ്ക്കാച്ചെ” ഒൺ ഓകന്നാൻ ഏശുവുകാൽ ചൊല്ലിയെ.
എൻ കൽപ്പനകാടെ നിങ്കെ പാലിച്ചാ നിങ്കെ എൻ ഇണങ്കരാകും.
പിന്നെ ഏശുവിലെ തളെള അങ്കിളെ വേലക്കാറാകാൽ, “അവൻ നിങ്കകാൽ എന്തയൊണ്ണാലും ചൊല്ലിയാ അതെ ചെയ്യിൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അന്നേരം ശീമോൻ പത്തിരോശ് അവറകാൽ, “ഏൻ മീനെ പുടിപ്പേക്ക് മണ്ണെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ; “എങ്കളും പുറകോടേ പോമണ്ണെ” ഒൺ അവറളും വതിലെ ചൊല്ലിയെ. അകനെ അവറെ എല്ലാരും വളളത്തിൽ ഓറിപ്പോയെ; ഒണ്ണാ അണ്ണേക്ക് റാവ് മീനൊണ്ണും കിടച്ചതില്ലെ.