26 അതെ കണ്ടവേരായെല്ലാം അരിശുകപ്പട്ട് തെയ്വമെ മകിമപ്പടുത്തി, “നങ്കെ ഉണ്ണേക്കുവരെ കാണാത്തെ അരിശുകമാനെ കാരിയങ്കാടെ കണ്ടിരുക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഏശു ചെയ്യതെ കണ്ട് മാനടവൻകാട് എല്ലാരും അരിശുകപ്പട്ട് പറന്ത്, “ചെൻ താവീത് മകൻതാനീ?” ഒൺ കേട്ടെ.
അതുനാലെ അവറെ തറു തറുപ്പോടേം പിരിയമോടേം വേമായേ മടേ വുട്ട് അവൻ ശിശിയരുകാക്ക് ചേതിയെ ചൊൽകേക്ക് ഓടിപ്പോയെ.
അങ്ക് നുണ്ണെ മാനടവൻകാട് അതെ കണ്ട് അരണ്ടാലെ മാനടവൻകാട്ടുക്ക് ഇകത്തെ അതികാരമെ കൊടുത്തെ തെയ്വമെ മകിമപ്പടുത്തിയെ.
പുടീയൊൺ അവൻ എന്തി പായെ എടുത്ത് കൂടി ഇരുന്തവേരാക്ക് മില്ലോടേ എല്ലാരും കാൺങ്കേ പോയെ; ഇതെ കണ്ടാലെ അങ്ക് ഇരുന്തവേരാ എല്ലാരും അരിശുകപ്പട്ട്, “അമ്മച്ചേ, ഇത്തുക്കു മില്ലോട് ഒരുനാ കൂടി ഇകനെ എങ്കെ കണ്ടതില്ലെ” ഒൺ ചൊല്ലി തെയ്വമെ മകിമപ്പടുത്തിയെ.
ചുത്തുകോടും പിശയ്ക്കിനവേരാ ഇതെ കേട്ട് അരണ്ടെ. ഇം ചേതി എകൂതാ മലനാട്ടിൽ മുച്ചൂടും വെളിവാകേം ചെയ്യെ.
ഇതെ കണ്ടാലെ ശീമോൻ പത്തിരോശ് ഏശു കാലുക്ക് ബൂന്ത്, “കരുത്താവേ, ഏൻ പാപിയാനെ മനിശൻനാലെ നീ എന്ന വുട്ടെ പോകോണും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അന്നേരം എല്ലാരും അരണ്ട് തെയ്വമെ കുമിടെ വായ്ങ്കി, “ചരിയാനെ പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ നങ്കെ ഇടേൽ എന്തിയിരുക്കിനെ; തെയ്വം ഉടയാ ആളുകെ രച്ചിപ്പേക്ക് വന്തിരുക്കിനെ” ഒണ്ണെ.
കെരശീനിയാ കൂറാളെ മാനടവൻ മുച്ചൂടും അരണ്ട് പറന്താലെ എങ്കളെ വുട്ടുപോകാമീ ഒൺ ഏശുവുകാൽ കെഞ്ചി കേട്ടെ. അകനയവൻ വള്ളത്തിലോറി തിരുമ്പി പോകേക്ക് തലവച്ചെ.
ഒണ്ണാ ഇകനെ ആയതെ കണ്ട് മാനടവൻകാടെല്ലാം തെയ്വമെ വുളിച്ച് മകിമപ്പടുത്തിയനാലെ അവറാത്തുക്കു തണ്ടനേ കൊടുപ്പേക്ക് ഒരു വശീം നാപ്പോയനാലെ പിന്നേം അവറാത്തുക്ക് തിട്ടമിട്ട് കടത്തിവുട്ടെ.
ഇതെചൊല്ലി കേട്ടാലെ എന്നെ നിനച്ച് അവറെ തെയ്വത്തുക്ക് മകിമെ കൊടുത്തെ.