12 ഒരുനാ ഏശു ഒരു പട്ടണത്തിൽ ഇരുന്തവോളെ ഉടമ്പൊത്തേ കട്ടച്ചീക്ക് പുടിച്ചെ ഒരു മനിശൻ ഇരുന്തെ. അവൻ ഏശുവെ കണ്ടവോളെ കാലുക്ക് ബൂന്ത്, “കരുത്താവേ, നിനക്ക് മനശിരുന്താ എന്നെ ചുകമാക്കേക്ക് മുടിയും” ഒൺ കെഞ്ചിയെ.
ബെതാനിയാവിൽ മിന്നേ കട്ടച്ചീക്ക് പുടിച്ച് നോയാളിയായിരുന്തെ ശീമോൻ കൂരേൽ ഏശു ഇരുന്തവോളെ,
ഏശു കൂരേൽ വന്തോറിയവോളെ അം കുരുടരുകാടും ഏശുവുകാക്ക് വന്തെ. അന്നേരം ഏശു അവറകാക്ക്, “നിങ്കളെ ചുകമാക്കേക്ക് ഏൻനാലെ മുടിഞ്ചോകും ഒൺ നിങ്കെ നമ്പിനതീ?” ഒൺ കേട്ടെ. അത്തുക്ക് അവറെ, “അന്താൻ കരുത്താവേ, എങ്കെ നമ്പുനെ” ഒൺ തിരുപ്പി ചൊല്ലിയെ.
കോന്തുകിടന്തു ചൊല്ലിയത്, “എൻ കുഞ്ചിമകെ ചാകേക്ക് പാടുവെട്ട് ചങ്കട്ടമാ കിടക്കിനെ; നീ വന്ത് തൊട്ടതൊണ്ണാ അവേക്ക് ഉശിരോറും” ഒൺ കെഞ്ചിയെ.
അവൻ ഏശുവിലെ കാലുക്ക് ബൂന്ത് വണയ്ങ്കി നണ്ണിയെ ചൊല്ലിയെ; അവൻ ഒരു ശമരിയാക്കാറൻ താൻ.
ഏശു കയ്യെ നീട്ടി അവനെ തൊട്ട്, “എനക്ക് മനശൊള്ളെ; നീ ചുത്തമൊള്ളവനാക്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. അപ്പണേ അം നോയാളീക്കിരുന്തെ കട്ടച്ചീക്ക് മാറി ചുത്തമായെ.
അതുനാലെ ഉടയാളേത്തിലിരുന്ത് തെയ്വത്തുകാക്ക് വരിനവേരാളെ എപ്പണും രച്ചിപ്പേക്ക് ഏശുവുക്ക് മുടിയും. എന്തുനാലയൊണ്ണാ അവറാത്തുക്കുചൂട്ടി തെയ്വത്തുകാൽ കെഞ്ചുകേക്ക് ഏശു എണ്ണേക്കും പിശയ്ക്കിനെ.