11 പിന്നെ അവറെ വള്ളമകാടെ കരേകത്തിൽ കുടത്താലെ അവറാത്തുക്ക് ഇരുന്തതെല്ലാം വുട്ടൊറിഞ്ച് ഏശുവുക്ക് പുറകോടേ പോയെ.
എന്നക്കാട്ടി തന്തേരുകാലോ തള്ളേകാലോ ആത്തിരമാ ഇരുക്കിനവൻ എനക്ക് ശിശിയനായ് ഇരുപ്പേക്ക് ഓകം ഒള്ളാ നാത്തെ; എന്നക്കാട്ടി മകനമോ മകളമോ ആത്തിരമാ വച്ചിരുക്കിനവനുക്കും എൻ ശിശിയനായ് ഇരുപ്പേക്ക് ഓകം നാത്തെ.
പിന്നെ പത്തിരോശ് അവൻകാക്ക്, “എങ്കെ എല്ലാം വീയ് ഒറിഞ്ചാപ്പിലെ നിനക്ക് പുറകോടേ വരിനതാനെ? ഒണ്ണാ എങ്കാക്ക് എന്തനേത്ത് കിടയ്ക്കും?” ഒൺ കേട്ടെ.
ആരൊണ്ണാലും എൻ നാമത്തിൽ കൂരകാടമോ അണ്ണൻ തമ്പിയേരമോ പെയ്ങ്കാകാടമോ തായ് തന്തേരമോ പുള്ളെ കുട്ടികളയോ ഉശങ്കാടമോ വുട്ടൊറിഞ്ചാ എല്ലാം നൂറിരട്ടിയായ് കിടയ്ക്കുകേം എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ഉശിരെ അവൻ അവകാശമാക്കുകേം ചെയ്യും.
അത്തുക്ക് അവറെ പെട്ടൊൺ ഉടവുറെ വലയെ വീയ് ഒറിഞ്ച് ഏശുവുക്ക് പുറകോടേ പോയെ.
അവറളും പുടീയൊണ്ണേ വള്ളമാം ഉടവുറെ തന്താരാം വുട്ട് അവനുക്ക് പുറകോടേ പോയെ.
ഏശു അം മനിശനെ ആത്തിരത്തോടെ നോയ്ക്കാപ്പിലെ, “നിനക്ക് ഒരു കുറയിരുക്കിനെ; അതുനാലെ നീ പോയ് നിൻ ചൊത്ത് ചുമുത്തിരമെ മൊത്തമാ വിത്ത് കറുമമടേനവേരാക്ക് കൊടിൻ; അപ്പെ മേലോകെ രാച്ചത്തിൽ നിനക്ക് ചമ്പാത്തം ഒണ്ടാകും; അതോഞ്ച് നീ എനക്ക് പുറകോടേ വര്” ഒണ്ണെ.
അത്തുക്ക് ലേവി എന്തി ഏശുവുക്ക് പുറകോടേ പോയെ.