13 ഇകനെ ഉരുമൻ അവനെ ചോതനെ ചെയ്യോഞ്ച് കൊഞ്ചനാത്തേക്ക് അവനെ വുട്ടുപോയെ.
അമ്പോളെ ഉരുമൻ ഏശുവെ വുട്ടുപോകേം. തെയ്വ തൂതരുകാട് അവൻകാക്ക് വന്ത് അവനുക്ക് പമ്പുലമെ ചെയ്കേം ചെയ്യെ.
അത്തുക്ക്, “നിൻ തെയ്വമാനെ കരുത്താവെ ചോതനെ ചെയ്വാനില്ലെ ഒണ്ണും എളുതിയിരുക്കിനതാനെ?” ഒൺ ഏശു വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
പിന്നെ ഏശു തെയ്വ ആത്തുമാവിലെ ചക്കിതിയോടെ കെലീലേക്ക് തിരുമ്പി പോയെ; അവനെ ചൊല്ലിയൊള്ളെ ചേതി ചുത്തുകോടും ഒള്ളെ കൂറാ ഒത്തേ പരക്കുകേം ചെയ്യെ.
ഏൻ ഇനി ബൊകുനേരമൊണ്ണാം നിങ്കകാൽ കുരവുടാത്ത്; എന്തൊണ്ണാ ഇം ഉലകത്തിലെ അതികാരിയാനെ ഉരുമൻ കടന്തു വരിനെ; അവനുക്ക് എൻ കാരിയത്തിൽ അതികാരമില്ലെ.
നമക്കൊള്ളെ വലിയെ പൂയാരി നങ്കെ കുറേൽ കനിവെ കാട്ടുകേക്ക് കൂടാത്താ നാത്തെ; എല്ലാത്തിലും നങ്കവോലെ ചോതനേൽ അകപ്പട്ടപ്പണും അവൻ പാപം നാത്തവനായിരുന്തെ.
അതുനാലെ തെയ്വത്തിലെ ചൊൽപ്പടീക്ക് എളിമയാ ഇരുക്കോണും; ഉരുമൻ ചൊൽപ്പടീക്ക് നടകാതെ എതിരാ നുണ്ണാ അവൻ നിങ്കളെ വുട്ട് ഓടിമണ്ടും.