7 രാടിപിരാടുകേക്ക് വന്തെ വലിയെ ആൾകന്നേകാക്ക് ഓകന്നാൻ ചൊല്ലിയത്, “പാമ്പുക്ക് പുറന്തെ മക്കളേ, വരുകേക്കിരുക്കിനെ തെയ്വ കോപത്തിൽ നുൺ തപ്പിച്ച് വുട്ട് ഓടി പോകേക്ക് നിങ്കകാൽ ചൊല്ലി തന്തത് ആര്?
പാമ്പുക്ക് പുറന്ത മക്കളേ, നിങ്കെ കുറുപ്പുകെട്ടവേരാ ആയിരുക്കയിലേ നല്ലനല്ലെ കാരിയമെ കുരവുടുവേക്ക് നിങ്കാക്ക് എകനാനെ? ഇതയത്തിൽ നുറഞ്ച് കവിഞ്ചു വരിനതുതാൻ വായ് വശീക്ക് പുറത്തുക്ക് വരിനത്.
പാമ്പുകാടേ, അണലി മക്കളേ, നരകെ തണ്ടനേൽ നുൺ നിങ്കാക്ക് എകനെ തപ്പിച്ചോകേക്ക് മുടിയും.
അവറെ ഉടവുറെ ചെയ് നടന്തെ പാപമെ എല്ലാം ഏത്തു ചൊല്ലിയവോളെ ഓകന്നാൻ അവറളെ ഓർത്താൻ ആത്തിൽ രാട്ടിപിരാട്ടിയെ.
നിങ്കെ പിശാശ് എന്നെ തകപ്പൻ മക്കതാൻ; നിങ്കെ തകപ്പൻ പിരിയമെ ചെയ്കേക്ക് നിങ്കെ ആശിക്കിനെ. അവൻ മുതയിരുന്തേ കുലകാറനായ് ഇരുന്തെ; അവനേത്തിൽ ചത്തിയം നാപ്പോയനാലെ ചത്തിയത്തിൽ നിലെ നിൽക്കിനതുമില്ലെ. അവൻ നരിയെ ചൊന്നവോളെ ചൊന്തെ പാശേൽ നുൺ എടുത്തു ചൊന്നെ; അവൻ നരിയെ ചൊന്നാളും അത്തിലെ തകപ്പനും താൻ.
“പിശാശ് മകനേ, നല്ലെ നല്ലെ കാരിയത്തുക്കെല്ലാം എതിരാളിയേ, നീ എല്ലാ തരത്തിലുമൊള്ളെ പിശാശ് ചുട്ടിത്തനത്തിലും കോളാരിലും നുറഞ്ചിരുക്കിനാളും എപ്പണും കരുത്താവിലെ നീതിയെ മാത്തുകേക്ക് പാടുവെടിനാളും താൻ.
മട്ടുമില്ലെ ചാവിൽ നുൺ തെയ്വം ഉശിരേത്തിയവനും വരുകേക്കിരുക്കിനെ തെയ്വ കിരുക്കിൽ നുണ്ണും നങ്കളെ വുടുവിക്കിനവനുമാനെ അവൻ മകൻ ഏശു മേലോകത്തിൽ നുൺ വരിനത് നിങ്കെ കാത്തിരുക്കിനതചൊല്ലീം അവറെ എല്ലാരും ചൊന്നെ.
തെയ്വം വാക്കെ ചൊല്ലിയതും ചത്തിയമെ അടിച്ചതും മാറാത്ത്; ഇം ഇരണ്ടു കാരിയമാം നടമാക്കും; എന്തൊണ്ണാ തെയ്വത്തുക്ക് നരിയെ ചൊൽകേക്ക് കൂടാത്ത്; നങ്കാക്ക് മില്ലോട് വച്ചിരുക്കിനെ ആശെ ഉറുക്കമാ പുടിക്കേക്ക് രച്ചെ തേടി ഓടിവന്തെ നങ്കളെ ഇത് തയിരിയപ്പടുത്തിനെ.
പാപമെ ചെയ്കിട്ടേ ഇരുക്കിനവനെല്ലാം ഉരുമൻ മകൻതാൻ. എന്തൊണ്ണാ ഉരുമൻ മിന്നേപ്പുടിച്ച് പാപമെ ചെയ്നടക്കിനെ. ഉരുമൻ ചെയ്യിനെ കാരിയമെ നാതയാക്കുവച്ചൂട്ടിതാൻ തെയ്വ മകൻ വെളിപ്പട്ടത്.