5 അത്തുക്ക് അവറെ, “അവൻ ഉടയാ ഉവതേശത്തിൽ എകൂതിയാവിലെ മാനടവൻകാടെ ബൂറാ കലക്കമെ ചെയ്യിനെ; അവൻ കെലീലേൽ തുടയ്ങ്കി എരുശലേം വരേക്ക് വന്തിരുക്കിനെ” ഒൺ ഒരേപുടി നുണ്ണെ.
ഇം ഉവതേശങ്കാടെ ഉടയാ പന്നണ്ട് ശിശിയരുകാട്ടുകാലും കൽപ്പനയായ് ചൊല്ലിയോഞ്ച് ഏശു ഉവതേശമെ കൊടുപ്പേക്കും തെയ്വ വശനമെ വുളിച്ച് ചൊൽകേക്കും എകൂതാ പട്ടണത്തുകാട്ടുക്ക് പാണപ്പട്ട് പോയെ.
കെരോതാവ് രാശാവായ് അതികാരമെ നടത്തിയിരുന്തെ കാലത്തിൽ എകൂതിയാവിലെ ബെതിലകേമ് ഒണ്ണെ പട്ടണത്തിൽ ഏശു പുറന്തെ. അക്കാലത്തിൽ വെള്ളികാടചൊല്ലി നല്ലാ അറിവൊള്ളെ ചിലെ വൻ അറിവാളികെ കിശക്കോട് നുൺ എരുശലേമുക്ക് വന്തുചേന്തെ.
കുലവെ കനക്കിനതല്ലാതെ ഒണ്ണും നടകാത്തെ ഒൺ പീലാത്തോശ് കണ്ടാലെ തണ്ണിയെ എടുത്ത് മാനടവൻകാട് കാൺങ്കയെ കയ്യെ കശുവി, “ഇം നീതിമാൻ ചാവുക്ക് ഏൻ ഉത്തരവാതിയില്ലെ; നിങ്കതാൻ ഇം കാരിയത്തുക്ക് ഉത്തരവാതികെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
പിന്നെ ഏശു കെലീലേൽ ഒത്തേ ചുത്തി നടന്ത് എകൂതാ പള്ളീൽ തെയ്വ വശനമെ പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കുകേം തെയ്വ രാച്ചമെ പത്തിയൊള്ളെ നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊല്ലുകേം മാനടവൻകാട്ടിലെ എല്ലാത്തരം നോയ് നൊടികാട്ടുക്കും എല്ലാത്തരം കെടുതീക്കും ചുകമെ കൊടുക്കുകേം ചെയ്യെ.
ഓകന്നാൻ തടങ്കലിൽ ആയതും ഏശു കെലീലേക്ക് പോയ് തെയ്വ രാച്ചത്തിലെ നല്ലെ ചേതിയെ ചൊല്ലി നടന്തെ.
ഏശു അങ്ക് നുൺ പോയവോളെ തൻ വാക്കിൽ ചതിവിലാക്കേക്ക് ചൂട്ടി മതപണ്ടിതരുകാടും പരീശരുകാടും അവനെ എതിരിട്ട് പലപലെ കാരിയങ്കാടെ ചൊല്ലി ഏയിലെ കെട്ടിയെ.
അപ്പണും അവറെ “അവനെ ശിലുവേൽ തറയ്ക്കോണും” ഒൺ വലിയതാ വുളിച്ച് ചൊല്ലി ഒരേപുടി നുണ്ണനാലെ പീലാത്തോശ് അതെ ഏത്തെടുത്തെ.
പീലാത്തോശ് ഇതെ കേട്ടാലെ “ഇം മനിശൻ കെലീലാക്കാറനീ?” ഒൺ കേട്ടെ.
പിത്തുനാ ഏശു കെലീലാവുക്ക് പോകേക്ക് പയണപ്പട്ടവോളെ പിലിപ്പോശെ കണ്ടെ; ഏശു അവൻകാക്ക് “എനക്ക് പുറകോടേ വര്” ഒൺ വുളിച്ചെ.
ഒണ്ണാ അവറെ, “ചെന്നെ കൊണ്ടോ, ചെന്നെ കൊണ്ടോ; ചെന്നെ ശിലുവേൽ തറേൻ” ഒൺ കുലവയാ നുണ്ണെ. അത്തുക്ക് പീലാത്തോശ്, “നിങ്കെ രാശാവെ ഏൻ ശിലുവേൽ തറയ്ക്കോണുമീ?” ഒൺ കേട്ടെ. അത്തുക്ക് മുയ്ക്കമാനെ വലിയെ പൂയാരികാട്, “എങ്കാക്ക് കയിശരെ വുടെ വോറൊരു രാശാവില്ലെ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
ഏശു ഇതെ ഉടയാളിലെ മുതെ അടകാളമായ് കെലീലേലെ കാനാവിൽ വച്ച് ചെയ്യെ; അവൻ അങ്ക് വച്ചി ഉടയാളിലെ മകിമെ വെളിപ്പടുത്തുകേം ശിശിയരുകാട് അവനിൽ നമ്പുകേം ചെയ്യെ.
വോറേ ചിലവേരാ, “ചെൻ കിരിശ്ത്തുതാൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. ഒണ്ണാ വോറേ ചിലവേരാ, “കെലീലാവിൽ നുണ്ണീ കിരിശ്ത്തു വരിനത്?
അത്തുക്ക് അവറെ, “നീ കെലീലാക്കാറനീ? തിരുവെളുത്തിൽ വാശിച്ച് നോക്ക് ഒരു പലകപ്പാട്ടുക്കാറനും കെലീലാവിൽ നുണ്ണും വാരാത്ത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഓകന്നാൻ രാട്ടിപിരാട്ടുകയെ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയത്തുക്ക് പുറകോട് കെലീലേൽ ഇരുന്ത് എകൂതിയാവിലെ തേശമൊത്താ ആയെ; അം വൻ ചേതിതാൻ അത്.
അവറെ ഏയിലെ കെട്ടി അടിച്ച് പിണയ്ങ്കവോളെ പവുലോശെ അവറെ വലിച്ചുകിച്ചാവനോ ഒൺ പടയാളികളിലെ തലവൻ അരണ്ടാലെ, അവ്വാളെ അവറെ ഇടേലിരുന്ത് കോട്ടേക്ക് കൊമ്മണ്ടുകേക്ക് പടയാളികകാക്ക് കൽപ്പനയിട്ടെ.
ഇതെ കേട്ടതും അവറാത്തുക്കു ചരിയാനത്തിൽ കിരുക്ക് ഉറയ്ങ്കെ. “അപ്പോശ്ത്തലരുകാടെ കൊണ്ണൊറിയോണും” ഒൺ അവറെ തീര്പ്പയിട്ടെ.
ഇതെ കേട്ട് ചട്ടെ ശവേൽ ഇരുന്തവേരാ തേവാനോശുകാക്ക് പല്ലനൂറെ കടിച്ച് വറുമമെ എടുത്തെ.
അത്തുക്ക് ചട്ടെ ശവേലവേരാ ഉടവറെ ചെവിയെ പൊത്തി ചരിയാനതാ കതറി കുലവപ്പട്ടി കിടന്ത് അവൻകാക്ക് പോയെ.