44-45 ഒരുവോളെ മത്തിയാനം പന്നണ്ടാം മണി നേരമായവോളെ പെയ്ത് വന്ത് ഇരുട്ടായാലെ മൂണുമണി നേരം വരേക്ക് തേശം ബൂറാ ഇരുട്ടു നുറഞ്ചും തെയ്വ ആലയത്തിൽ തൂയ്ക്കിട്ടിരുന്തെ തിരച്ചീലെ നടുവയെ കിഞ്ച് ഇരണ്ട് പങ്കായെ.
ഒരുവോളെ മത്തിയാനം പന്നണ്ടാം മണി നേരമായവോളെ തേശം ബൂറാ ചരിയാനെ ഇരുട്ടായെ; അത് മൂണുമണി നേരം വരേക്ക് നുണ്ണെ.
മടകാട് തുറന്ത്, ചത്ത് മൺമറഞ്ചെ ചുത്തമാനവേരാ ഉടമ്പുകാട് പലേതും ഉശിരോറി എന്തിയെ.
ഏശു ഇകനെ ഉശിരെ വുട്ടതെ കണ്ടു നുണ്ണെ ശതാതിപൻ എന്തെ ചൊല്ലിയതൊണ്ണാ, “മെച്ചക്കമാ ചെൻ തെയ്വ മകൻതാൻ.”
അന്നേരം വന്ത് പെശകാവിലെ ഒരുക്കനാളും മത്തിയാനെ നേരമും താൻ. അന്നേരം പീലാത്തോശ് എകൂതരുകാൽ, “ഇതി, നിങ്കെ രാശാവ്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
വലിയതും കേൾവിപ്പട്ടതുമാനെ കരുത്താവിലെ നാൾ വരിനത്തുക്ക് മിന്നേ പെയ്ത് വന്ത് ഇരുട്ടുകുത്തിയായും തിങ്കെ വന്ത് ഇലത്തമ്പോലെ ചിവലേം ആയോകും.