42 പിന്നയവൻ “ഏശുവേ, നീ രാശാവായ് വരിനവോളെ എന്നാം നിനച്ചോകോണുമെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
മനിശരുകാട്ടുക്ക് മില്ലോട് എന്നെ ആരൊണ്ണാലും ഏത്തു ചൊല്ലിയാ അവനാം തെയ്വ തൂതരുക്ക് മില്ലോട് മനിശൻ മകനാനെ ഏനും ഏത്തു ചൊല്ലും.
ഒണ്ണാ കരമെ പിരിക്കിനാളോ തുലേൽ നുൺ മേലോകത്തുക്ക് നോക്കുകേക്ക് കൂടി തുനിയാതെ ചങ്കുക്കടിച്ച്, ‘തെയ്വമേ, ഇം പാപിയാനെ എൻകാൽ കനിവെ കാട്ടോണുമെ’ ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
നങ്കാക്ക് നായമാനെ തണ്ടനെ താൻ കിടച്ചിരുക്കിനത് ഒണ്ണാ ഇമ്പാൾ ഒരു കുത്തമാം ചെയ്യതില്ലയേ?” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അത്തുക്ക് ഏശു അവൻകാക്ക്, “ഉണ്ണേക്ക് നീ ചത്തിയമാ എൻ കൂട്ടത്തിൽ പരുതീശാവിൽ ഇരുക്കും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
കിരിശ്ത്തു ഇകനെ തണ്ടനെ ഏത്ത് ഉടയാ മകത്തത്തുക്ക് കടക്കിളതാനേ?”
അവ്വോളെ നതാനിയേൽ, “റബീ, നീ തെയ്വ മകൻതാൻ; നീ താൻ ഇശ്രവേലിലെ രാശാവ്” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
തോമശ് അവൻകാക്ക്, “എൻ കരുത്താവും എൻ തെയ്വമുമാനവനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അത്തുക്ക് അവറെ, “കരുത്താവാനെ ഏശുവിൽ നമ്പിക്കെ വയ്യിൻ; അപ്പെ നീയും നിൻ കൂരേലവേരാളും രച്ചിക്കപ്പട്ടോകും” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
പാപമെ വുട്ട് തെയ്വത്തുകാക്ക് തിരുമ്പി നങ്കെ കരുത്താവ് ഏശുകിരിശ്തുവുകാൽ നമ്പിക്കെ വയ്യിൻ ഒൺ എകൂതരുകാലും എകൂതരല്ലാത്തവേരാകാലും കൂടി കട്ടായമാ ചൊല്ലിയത് നിങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളതാനെ?
അകനെ അവറെ ചൊല്ലിയവോളെ അത് എപ്പെ നടക്കും എകനെ നടക്കുമൊൺ കെവുനമാ തേടി വന്തെ. ഏശുകിരിശ്ത്തു കായകറുമം അടഞ്ചി ചത്തോഞ്ചിതാൻ ഇകനയൊള്ളെ വലിയെ കാരിയങ്കാട് നടക്കുമൊൺ കിരിശ്ത്തുവിലെ ആത്തുമാവിൽ പലകപ്പാട്ടുകാറാ പാടി ചൊല്ലിയത്.
ഏശുവെ കിരിശ്ത്തു ഒൺ നമ്പുനവേരാ ആരായിരുന്താലും തെയ്വത്തിലെ മക്കെ താൻ. തകപ്പൻകാൽ ആത്തിരത്തോടെ ഇരുക്കിനവനെല്ലാം അവനിലിരുന്ത് പുറന്തവേരാകാക്കും ആത്തിരത്തോടെ ഇരുക്കിളതാനേ?