40 ഇനിയൊരു കുത്തവാളി അവൻകാക്ക് കൂശോറി, “ഒരേ തണ്ടനെ കിടച്ചപ്പണും നീ തെയ്വമെ പേടിയാത്തതീ?
അഞ്ച് മണീക്ക് വേലെ തുടയ്ങ്കെ ആളുകേക്ക് ഒവ്വോരു വെള്ളി അണകാടെ കൊടുത്തെ.
അവൻ അവറകാക്ക്, “നമ്പിക്കേൽ കുറവൊള്ളവേരാളേ, നിങ്കെ ഇപ്പേരുപ്പട്ടത്തിൽ അരളിനത് എന്തുക്ക്” ഒൺ കേട്ടോഞ്ച് എന്തി കാത്താം തേക്കമാം “അടങ്ക്” ഒൺ തിട്ടമിട്ടെ; അകനെ അത് അലാതിയാ നുണ്ണെ.
ഒണ്ണാ നിങ്കെ ആരളെ പേടിക്കോണും ഒൺ ഏൻ നിങ്കാക്ക് കാട്ടി തരാം. കൊൺ നരകത്തുക്ക് തള്ളി ഇടുകേക്ക് അതികാരമൊള്ളെ തെയ്വമെ പേടീൻ. അന്താൻ, അവനമേ പേടീൻ ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.
അവൻ കൂട്ടത്തിൽ ശിലുവേൽ തറച്ചെ ഒരു കുത്തവാളി, “നീ കിരിശ്ത്തു താനെ? നീ നിന്നാം എങ്കളാം കാപ്പാത്ത്” ഒൺ അവനെ വെക്കം കെടുത്തി ചൊല്ലിയെ.
നങ്കാക്ക് നായമാനെ തണ്ടനെ താൻ കിടച്ചിരുക്കിനത് ഒണ്ണാ ഇമ്പാൾ ഒരു കുത്തമാം ചെയ്യതില്ലയേ?” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
തേവനാത്തെ ഇരുട്ടിലെ കാരിയങ്കാട്ടിൽ പങ്കാളിയാകാതെ ഇകത്തെ വേലെ വെളിച്ചത്തിൽ കുടത്ത് കാട്ടോണും.
കരുത്താവേ, ആര് നിൻ നാമമെ പേടിയാതേം മകിമപ്പടുത്താതേം ഇരുക്കും? നീ മട്ടും താനെ ഒരേയൊരു ചുത്തമാനവൻ; നീതിയൊള്ളെ നിൻ ചെയ്തികെ വിളയ്ങ്കി വന്തനാലെ എല്ലാ ചാതിക്കാറാളും നിനക്ക് മില്ലോട് വന്ത് നിന്നെ വണങ്കും.”
അവറാത്തിലെ തുമ്പതുരിതമും കായമും നാലെ മേലോകത്തിലെ തെയ്വമെ കുത്തമെ ചൊല്ലിയതല്ലാതെ ഉടവുറെ ചെയ്തികളെ വുട്ടു മനം തിരുമ്പിയതില്ലെ.