4 പീലാത്തോശ് വലിയെ പൂയാരിയേരുകാലും അങ്ക് നുണ്ണെ മാനടവൻ കൂട്ടത്തുകാലും, “ഏൻ ഇം മനിശനിൽ തണ്ടനേക്കൊള്ളെ ഒരു കുത്തമാം കാണതില്ല” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
പീലാത്തോശ് നായം വിതിക്കിനാൻ ഇരുന്തവോളെ അവൻ പെൺ ആളെ വുട്ട്, “അം നീതിമാൻ കാരിയത്തിൽ തലയിടാതെ; അവൻനാലെ ഏൻ നിനട്ട് റാവ് ഒരു കനാവെ കണ്ടെ; അം കനാത്തിൽ ഏൻ ചരിയാനത്തിൽ കറുമമടഞ്ചെ” ഒൺ ചൊല്ലെ വച്ചെ.
പീലാത്തോശ് അവറകാൽ, “എന്തുക്കിനേ? അവൻ ഒണ്ണാം ചെയ്യതില്ലയേ” ഒൺ കേട്ടെ. അത്തുക്ക് അവറെ പിന്നേം അവനെ ശിലുവേൽ തറയ്ക്കോണും ഒണ്ണേ വുളിച്ച് ചൊല്ലുമെ.
പീലാത്തോശ് മൂണാമത് വട്ടമും അവറകാൽ ചൊല്ലിയത്, “ഇമ്പാൾ എന്തൻ കുത്തമനേ ചെയ്യത്; ഇമ്പാളെ കൊൽകേക്കൊള്ളെ ഒരു കുത്തമാം ഏൻ കാണതില്ലെ; ഇമ്പാൾക്ക് ചാട്ടവാറിൽ അടിയ്ക്കെ വച്ച് കടത്തി വുടുക്കിളെ.”
“എന്തൻ ചത്തിയം?” ഒൺ പീലാത്തോശ് കേട്ടെ. പിന്നെ പീലാത്തോശ് പുറത്തിൽ എകൂതരുകാക്ക് പോയ് അവറകാൽ, “ഏൻ അവനേത്തിൽ ഒരു കുത്തമാം കാണതില്ലെ,
ഒണ്ണാ ചാവ് തണ്ടനേക്കാനെ കുത്തം എന്തൊണ്ണാലും ചെൻ ചെയ്യതായ് ഏൻ കാണതില്ലെ; റോമൻ രാശാവ് താൻ വിശാരണേ ഇടോണും ഒൺ അവൻ കേണനാലെ ഏൻ ചെന്നെ അക്ക് കടത്തി വുടുപ്പേക്ക് തീരുമാനമെ എടുത്തിരുക്കിനെ.
അബുറാകാമിലെ തെയ്വമും ഇശകാക്ക് തെയ്വമും ആക്കോവു തെയ്വമും ആനെ നങ്കെ വലിയോരുകാട്ടിലെ തെയ്വം ഉടയാ ഏവൽക്കാറനാനെ ഏശുവെ മകിമപ്പടുത്തിയെ; ഒണ്ണാ നിങ്കെ അവനെ അതികാരികെ കയ്യിൽ പുടിച്ച് കൊടുത്തെ. പീലാത്തോശ് അവനെ മത്തം വുട്ടാകേക്ക് നിനച്ചെ; അപ്പണും നിങ്കെ പീലാത്തോശുകാൽ വച്ചും പുറിച്ച് ചൊല്ലിയെ.
ഇകത്തെ ഒരു വലിയെ പൂയാരി നങ്കാക്ക് ഒണ്ടാകവേണ്ടത് തേവതാൻ; അവൻ ചുത്തമാനവനും കുറനാത്തവനും കളങ്കം നാത്തവനും പാപികളിൽ നുൺ പുറിച്ചാളും മേലോകമക്കാട്ടി വലിയവനും താൻ.
ഒണ്ണാ കുത്തമും കുറേം നാത്തെ കിരിശ്ത്തു ഒണ്ണെ കുഞ്ചി ആട്ടിലെ ഇലത്തംനാലതാൻ ഒൺ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളതാനെ?
അവൻ തവറെ ചെയ്യാപ്പോയെ; അവൻ വായിൽ നുൺ ഒരു വഞ്ചനയും വന്തതുമില്ലെ.
നിങ്കളെ തെയ്വത്തുകാക്ക് കൊണ്ടോകേക്കുചൂട്ടി നീതിമാനായെ കിരിശ്ത്തു നീതി നാത്തവേരാ പാപത്തുക്കുചൂട്ടി ഒരു തടവ് ചത്തെ. അവൻ ഉടമ്പിൽ ചത്തതൊണ്ണാലും അവനെ ആത്തുമാവിൽ ഉശിരേത്തിയെ.