21 ഒണ്ണാ മാനടവൻകാടൊത്തേ ചരിയാനത്തിൽ, “അവനെ ശിലുവേൽ തറേ, അവനെ ശിലുവേൽ തറേ” ഒൺ വുളിച്ച് ചൊല്ലികിട്ടേ ഇരുന്തെ.
അത്തുക്ക് അവറെ അവനെ ശിലുവേൽ തറേ ഒൺ വലിയതാ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ.
ഏശുവെ ഒണ്ണാം ചെയ്യാതെ വുടുപ്പേക്ക് പീലാത്തോശുക്ക് മനശിരുന്തനാലെ അവൻ പിന്നേം മാനടവൻകാട്ടുകാൽ വുളിച്ച് കേട്ടെ.
പീലാത്തോശ് മൂണാമത് വട്ടമും അവറകാൽ ചൊല്ലിയത്, “ഇമ്പാൾ എന്തൻ കുത്തമനേ ചെയ്യത്; ഇമ്പാളെ കൊൽകേക്കൊള്ളെ ഒരു കുത്തമാം ഏൻ കാണതില്ലെ; ഇമ്പാൾക്ക് ചാട്ടവാറിൽ അടിയ്ക്കെ വച്ച് കടത്തി വുടുക്കിളെ.”
അപ്പണും അവറെ “അവനെ ശിലുവേൽ തറയ്ക്കോണും” ഒൺ വലിയതാ വുളിച്ച് ചൊല്ലി ഒരേപുടി നുണ്ണനാലെ പീലാത്തോശ് അതെ ഏത്തെടുത്തെ.
ഒണ്ണാ അവറെ, “ചെന്നെ കൊണ്ടോ, ചെന്നെ കൊണ്ടോ; ചെന്നെ ശിലുവേൽ തറേൻ” ഒൺ കുലവയാ നുണ്ണെ. അത്തുക്ക് പീലാത്തോശ്, “നിങ്കെ രാശാവെ ഏൻ ശിലുവേൽ തറയ്ക്കോണുമീ?” ഒൺ കേട്ടെ. അത്തുക്ക് മുയ്ക്കമാനെ വലിയെ പൂയാരികാട്, “എങ്കാക്ക് കയിശരെ വുടെ വോറൊരു രാശാവില്ലെ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
ഏശുവെ കൊൽകേക്കുചൂട്ടി ഒരു കുത്തമാം കാണാപ്പോയപ്പണും അവനെ കൊല്ലോണും ഒണ്ണേ അവറെ പീലാത്തോശുകാക്ക് ചൊല്ലിയെ.