11 പിന്നെ കെരോതാവും ഉടയാ പടയാളികേം മത്തും അവനെ ഒടിയോറെ ചൊല്ലി വെക്കമെ കെടുത്തി രാശാക്കൻമാരുകാട് ഇടിനെ ഉടനടയെ ഉടുക്കവച്ച് പീലാത്തോശുകാക്ക് തിരുപ്പി കടത്തിവുട്ടെ.
അക്കാലത്തിൽ കെലീലേലെ അതികാരിയാനെ കെരോതാവുക്ക് ഏശുവെ ചൊല്ലി കേൾവിപ്പട്ടെ.
കെരോതാവ് ഉടയാ ഉടപ്പുറപ്പാനെ പിലിപ്പോശ് പെൺ കെരോതിയാവെ പെണ്ണായ് വച്ചിരുന്തനാലെ, “അപ്പിണെ പെണ്ണായ് വച്ചിരുക്കിനത് നിനക്ക് ചരിയില്ലെ” ഒൺ ഓകന്നാൻ ചൊല്ലിയനാലെ അവനെ പുടിച്ച് കെട്ടി തടങ്കലിൽ ഇട്ടിരുന്തെ.
ഒണ്ണാ കെരോതാവ് പുറന്തനാ കെരോതിയാവിലെ മകെ കൊട്ടാരത്തിൽ എല്ലാരുക്കും മില്ലോട് ആട്ടമാടി കെരോതാവെ പിരിയപ്പടുത്തിയെ.
അത്തുക്ക് ഏശു അവറകാൽ ചൊല്ലിയത് “ഏലിയാവു മിന്നേ വന്ത് എല്ലാം ചിട്ടേക്കാക്കും ചത്തിയം; ഒണ്ണാ മനിശൻ മകനുക്ക് കനേം തണ്ടനേ ഏൽക്കിളത് ഇരുക്കിനതൊൺ എളുതി വച്ചിരുക്കിനതാനേ?
വലിയെ പൂയാരിയേരും മതപണ്ടിതരുകാടും അവനെ ചൊല്ലി മതെ ചരിയാനത്തിൽ കുത്തമെ ചൊല്ലികിട്ടേ ഇരുന്തെ.
ഏശു മുൾ കിരികിടമാം നീലേം ചിവലേം കലന്തെ അങ്കിയാം ഇട്ടു പുറത്തിൽ വന്തപ്പെ പീലാത്തോശ് അവറാത്തുകാൽ, “ഇതീ അം മനിശൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഒരുവോളെ നിങ്കെ തെയ്വമെ കുമുടിനാനുക്ക് വിലയൊള്ളെ തുണിയാം തങ്കെ മോതിരമാം ഇട്ടാലെ ഒരായും വിലനാത്തെ തുണിയെ ഉടുത്ത് ഒരു അപ്പുറാണിയാനെ മനിശനും വന്തതൊണ്ണാ
നിങ്കെ വിലയൊള്ളെ തുണിയെ ഇട്ട് വന്താളെ നോയ്ക്കി, “എങ്കെ ഒരുക്കി ഇട്ടിരുക്കിനെ ഇം ചന്തമാനെ ഇടത്തിൽ ഇര്” ഒണ്ണും അപ്പുറാണീകാൽ, “നീ അവുടോട് നിൽ” അല്ലേയ്ക്കൊണ്ണാ “എൻ പാതപീടത്തിൽ വന്തിര്” ഒണ്ണും ചൊന്നതൊണ്ണാ