63 ഏശുവുക്ക് കാവൽ നുണ്ണവേരാ അവനെ ഒടിയോറെ ചൊല്ലുകേം അടിക്കുകേം ചെയ്യെ.
പത്തിരോശ് നടു മുത്തത്തിൽ നുൺ ഉറങ്കിപ്പോയ് ചരിയാനത്തിൽ ഈങ്കീങ്കി കോന്തെ.
അന്നേരം വലിയെ പൂയാരി ഏശുവുകാക്ക് ശിശിയരുകാടപ്പത്തീം അവൻ പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കിനതപ്പത്തീം കേട്ടെ.
ഏശു ഇതെ ചൊല്ലിയവോളെ വലിയെ പള്ളീലെ കാവൽക്കാറാളിൽ ഒരാ, “വലിയെ പൂയാരീകാൽ ഇകനയീ വതിലെ ചൊന്നത്?” ഒണ്ണാലെ കന്നത്ത്ക്ക് അടിച്ചെ.
നമ്പിക്കേലെ തുടക്കമും ഒടുക്കമുമാനെ ഏശുവെ നോക്കിൻ; അവനുക്ക് കിടയ്പ്പേക്ക് ഇരുക്കിനെ പിരിയമെ നിനച്ച് മാനക്കേടെ കണക്കാക്കാതെ ശിലുവയെ ഏത്തെടുത്ത് തെയ്വത്തിലെ കോയിമെ കട്ടിലുക്ക് വലത്തക്കോട് ഇരുക്കിനെ.
ഉടയാളെ വെക്കമെ കെടുത്തിയപ്പണും അവൻ തിരുപ്പി വെക്കം കെടുത്താപ്പോയെ; അവൻ കറുമമടഞ്ചപ്പെ അവൻ തിരുപ്പി അരട്ടിയൊണ്ണും ചൊല്ലിയതില്ലെ. നീതിയോടെ വിതിക്കിനെ തെയ്വത്തുകാൽ ഉടയാളമേതാൻ ഒപ്പണയ്ക്കേം ചെയ്യത്.