61 അമ്പോളെ കരുത്താവ് തിരുമ്പി പത്തിരോശെ നോയ്ക്കെ, “ഉണ്ണേക്ക് കോശി കൂവുനത്തുക്ക് മിന്നേ നീ എന്നെ മൂണ് വട്ടം തിക്കിലെ ഒൺ പുറിച്ച് ചൊല്ലും” ഒൺ കരുത്താവ് ചൊല്ലിയെ പേച്ചെ പത്തിരോശ് നിനച്ചെ.
അത്തുക്ക് ഏശു പത്തിരോശുകാക്ക്, “ഉണ്ണേക്ക് റാവ് കോശി കൂവുളത്തുക്ക് മിന്നേ നീ എന്നെ മൂണ് വട്ടം പുറിച്ച് ചൊല്ലും ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിൻകാൽ ചൊന്നെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
“കോശി കൂവുനത്തുക്ക് മിന്നേ നീ മൂണ് വട്ടം എന്നെ പുറിച്ച് ചൊല്ലും” ഒൺ ഏശു തൻകാൽ ചൊല്ലിയെ വാക്കെ പത്തിരോശ് നിനച്ച് പുറത്തുക്ക് പോയ് ചരിയാനത്തിൽ കവലെ വന്ത് ഈങ്കീങ്കി കോന്തെ.
അന്നേരമേ ഉടയായേത്തിൽ നുൺ ചക്കിതി പുറപ്പട്ടേയെ ഒൺ തിക്കിനൊണ്ടായതും അത്തിനാരം ആൾ കന്നേൽ തിരുമ്പിയോൺ നുണ്ണാലെ “എന്നെ തൊട്ടത് ആര്?” ഒൺ ഏശു കേട്ടെ.
അത്തുക്ക് കരുത്താവ്, “മാർത്തേ, മാർത്തേ, നീ പലെ കാരിയങ്കാടെ നിനച്ചി വരുത്തപ്പട്ടിരുക്കിനെ.
അത്തുക്ക് ഏശു, “പത്തിരോശേ, നിനക്ക് എന്നെ തിക്കിനാത്തെ ഒൺ മൂണ് വട്ടം പുറിച്ച് ചൊന്നത്തുക്ക് മിന്നേ ഉണ്ണേക്കു കോശി കൂവാത്ത് ഒൺ ഏൻ നിൻകാൽ ചൊന്നെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഒണ്ണാ പത്തിരോശ്, “മനിശാ, നീ എന്തെ ചൊന്നതൊൺ എനക്ക് വുളങ്കിനതില്ലെ.” അവൻ ചൊല്ലിയിരുന്തവോളയെ പെട്ടൊൺ കോശി കൂവിയെ.
പത്തിരോശ് നടു മുത്തത്തിൽ നുൺ ഉറങ്കിപ്പോയ് ചരിയാനത്തിൽ ഈങ്കീങ്കി കോന്തെ.
അപ്പിണെ കണ്ട് കരുത്താവുക്ക് മനശിരക്കം ഒണ്ടായാലെ അവേകാക്ക് “കേശാതെ” ഒണ്ണെ.
കരുത്താവുകാക്ക് കടത്തിവുട്ട്, “വരുകേക്കിരുക്കിനെ മശികാ നീ താനീ? അതോ എങ്കെ വോറൊരാളെ കാത്ത് ഇരുക്കിളതീ” ഒൺ കേട്ടെ.
അന്നേരം ഏശു അവൻകാക്ക്, “ചത്തിയമാ നീ എനക്കുചൂട്ടി ഉശിരെ വുടുക്കുമീ? ഏൻ ചത്തിയമാ നിൻകാക്ക് ചൊന്നെ, കോശി കൂവുളത്തുക്ക് മിന്നേ നീ മൂണുവട്ടം എന്നെ പുറിച്ച് ചൊല്ലും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഇശ്രവേലിലവേരാ ഉടവനുടവൻ പാപമെ വുട്ട് മനമെ തിരുപ്പുകേക്കും അവറെ പാപത്തുക്ക് മന്നിപ്പ് കിടയ്പ്പേക്കുംചൂട്ടി ഏശുവെ നങ്കാക്ക് തലവനായും രച്ചകനായും തെയ്വം ഉടയാക്ക് വലത്തക്കോട് ആയ്ക്കിവച്ചിരുക്കിനെ.
അതുനാലെ മിന്നേ നിങ്കെ പുറന്തതേ എകൂതരല്ലാതെ താൻ; ഉടമ്പിൽ പരിച്ചേതനെ ഏത്തവേരാ നിങ്കളെ പരിച്ചേതനെ ഏലാത്തവേരാ ഒൺ കണ്ടെ.
നിൻ ആത്തിരത്തിൽ നുൺ എത്തിനാരം കുറഞ്ചിരുക്കിനെ ഒൺ അറിഞ്ച് മനം തിരുമ്പി മുതേലെ ചെയ്തിയെ ചെയ്; നീ മനം തിരുമ്പാതവോയേ ഏൻ വരുകേം നിൻ നിലവിളക്കെ അത്തിലെ ഇടത്തിൽ നുൺ നീക്കുകേം ചെയ്യും.