60 ഒണ്ണാ പത്തിരോശ്, “മനിശാ, നീ എന്തെ ചൊന്നതൊൺ എനക്ക് വുളങ്കിനതില്ലെ.” അവൻ ചൊല്ലിയിരുന്തവോളയെ പെട്ടൊൺ കോശി കൂവിയെ.
അത്തുക്ക് ഏശു പത്തിരോശുകാക്ക്, “ഉണ്ണേക്ക് റാവ് കോശി കൂവുളത്തുക്ക് മിന്നേ നീ എന്നെ മൂണ് വട്ടം പുറിച്ച് ചൊല്ലും ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിൻകാൽ ചൊന്നെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അത്തുക്ക് ഏശു, “പത്തിരോശേ, നിനക്ക് എന്നെ തിക്കിനാത്തെ ഒൺ മൂണ് വട്ടം പുറിച്ച് ചൊന്നത്തുക്ക് മിന്നേ ഉണ്ണേക്കു കോശി കൂവാത്ത് ഒൺ ഏൻ നിൻകാൽ ചൊന്നെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഒരുവോളെ ഒരു മണിക്കൂർ ഓഞ്ചുകാണും വോറൊരാളുമേ, “ചെന്നും ഏശു കൂട്ടത്തിൽ ഒള്ളാതാൻ ചത്തിയം; ചെൻ കെലീലക്കാറൻ താനേ?” ഒൺ ഒത്തപ്പുടി നുണ്ണെ.
അമ്പോളെ കരുത്താവ് തിരുമ്പി പത്തിരോശെ നോയ്ക്കെ, “ഉണ്ണേക്ക് കോശി കൂവുനത്തുക്ക് മിന്നേ നീ എന്നെ മൂണ് വട്ടം തിക്കിലെ ഒൺ പുറിച്ച് ചൊല്ലും” ഒൺ കരുത്താവ് ചൊല്ലിയെ പേച്ചെ പത്തിരോശ് നിനച്ചെ.
അത്തുക്ക് പത്തിരോശ്, “എന്നെ ഇല്ലെ” ഒൺ ചൊല്ലി പിന്നേം ഏശുവെ പുറിച്ച് ചൊല്ലിയെ; അപ്പണേ കോശി കൂവിയെ.