40 അങ്ക് പോയ് ചേന്തവോളെ, “ചോതനേൽ അകപ്പട്ടോകാതിരുപ്പേക്ക് വായാതിൻ” ഒൺ അവൻ അവറകാൽ ചൊല്ലിയെ.
എങ്കളെ ചോതനേൽ അകപ്പടുത്താതെ കുറുപ്പുകെട്ടവൻകാൽ നുൺ എങ്കളെ കാപ്പാത്തോണുമേ. രാച്ചമും ചക്കിതീം മകത്തമും എണ്ണെണ്ണേക്കും നിനക്കൊള്ളതാനെ ആമേൻ.
വോറെ ഒള്ളവേരാ എങ്കകാൽ ചെയ്യെ പാപമെ എങ്കെ മന്നിച്ചതുവോലെ എങ്കെ പാപമാം മന്നിക്കോണുമേ; എങ്കളെ ചോതനേൽ അകപ്പടുത്തുവാനില്ലയേ.’”
അവൻ അവറകാക്ക്, “നിങ്കെ എന്തുക്കികനെ ഉറങ്കിനെ; ചോതനേൽ അകപ്പട്ടോകാതിരുപ്പേക്ക് അയന്തിരുന്ത് വായാതിൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
എല്ലാത്തുക്കും കടശി കാലം വന്തിരുക്കിനെ; അതുനാലെ നിങ്കെ വായാതിനവോളെ നിങ്കെ തെളിഞ്ചെ മനശുകാറായായും ഉടവനുടവൻ പിരിയമെ അടക്കി വയ്ക്കിനവേരായായും ഇരിൻ.
പൊറുമേക്കൊള്ളെ എൻ വശനമെ നീ കാത്തതുനാലെ ഉലകമെ ബൂറാ ചോതനെ ചെയ്യിനെ ചോതനെ കാലത്തിൽ ഏനും നിന്നെ കാക്കും.