13 അവറെ പോയി ഏശു തങ്കകാൽ ചൊല്ലിയവോലെ കണ്ടെ; അതുനാലെ അവുടെ അവറെ പെശകാ വിരുന്തെ ഒരിയ്ക്കെ.
ഏശു ചൊല്ലി കടത്തിവുട്ടെ ശിശിയരുകാട് പോയ് അതെ കണ്ടെ.
വാനമും പൂമീം മാറിപോകും ഒണ്ണാ എൻ വശനം ഒരു കാലത്തിലും മാറാത്ത്.
അന്നേരം അവൻ നയമാ ഒരിയ്ക്കെ ഒരു വൻ മാളികെ കാട്ടി തരും; അങ്ക് പെശകായെ ഒരുക്കിൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
നേരമായവോളെ ഏശു അപ്പോശ്ത്തലരും മത്തും തിൻബേക്ക് ഇരുന്തെ.
അന്നേരം ഏശു അപ്പിൺകാൽ, “നമ്പിയാ നീ തെയ്വത്തിലെ മകത്തമെ കാണും ഒൺ ഏൻ നിൻകാൽ ചൊല്ലിയതാനേ?” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
പിന്നെ ഏശുവിലെ തളെള അങ്കിളെ വേലക്കാറാകാൽ, “അവൻ നിങ്കകാൽ എന്തയൊണ്ണാലും ചൊല്ലിയാ അതെ ചെയ്യിൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
നമ്പിക്കയാലെ അബുറാകാം തനക്ക് അവകാശമായ് കിടയ്പ്പേക്ക് ഇരുന്തെ തേശത്തുക്ക് പോകേക്ക് തെയ്വം വുളിച്ചവോളെ അതെ പാലിച്ച് ഏടേക്കു പോനതൊൺ തിക്കിനാതെ പയണപ്പട്ട് പോയെ.