10 അത്തുക്ക് അവൻ, “നിങ്കെ പട്ടണത്തുക്ക് പോനവോളെ ഒരു മനിശൻ ഒരു കുടം തണ്ണിയെ ചിമ്പി നിങ്കാക്ക് മില്ലോടെ വരിനതെ കാണും; അവൻ ഓറിനെ കൂരേക്ക് നിങ്കളും പോനിൻ.
ഒരു മനിശനെ അശിങ്കമാക്കിനത് അവൻ വായകത്തുക്ക് പോനതുകാടുനാത്തെ, അവൻ വായിൽ നുൺ പുറപ്പട്ട് വരിനതുതാൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അങ്ക് പോയ് അം കൂരെ ഉടയാകാൽ, ‘ഏൻ എൻ ശിശിയരും മത്തും പെശകാ തിൻബേക്ക് ഇടം ഏടെ? ഒൺ എശമാനൻ കോക്കിനെ’ ഒൺ ചൊൽ.
“ഏടനേ എങ്കെ അതെ ഒരുക്കിളത്?” ഒൺ അവറെ അവൻകാൽ കേട്ടെ.
അത് നടമാനവോളെ ഏൻ ഇതയെല്ലാം നിങ്കകാക്ക് ചൊല്ലിയെ ഒൺ നിനയ്ക്കിളത്തുക്കുതാൻ ഏൻ ഇതയെല്ലാം നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നത്. ഏൻ നിങ്കെ കൂട്ടത്തിലെ ഉണ്ടായിരുന്തെനാലെതാൻ ഏൻ ഇതെചൊല്ലി മിന്നേ ചൊല്ലാതിരുന്തത്.