5 അവറെ അക്കുമിക്കും ചൊല്ലിയത്, “നങ്കെ എന്തെ ചൊൽവിളെ, തെയ്വത്തിൽ നുൺ ഒണ്ണു നങ്കെ ചൊല്ലിയാ പിന്നെ എന്തുനാലെ നിങ്കെ ഓകന്നാനെ നമ്പാപ്പോയെ ഒൺ അവൻ നങ്കകാൽ കോക്കും.
“അപ്പമെ കുടകാപ്പോയനാലതാനെന്തോ അവൻ ഇകനെ കുരവുട്ടത്?” ഒൺ അവറെ തങ്കവാട്ടിൽ കുരവുട്ടെ.
ഓകന്നാനുക്ക് രാട്ടിപിരാട്ടുകേക്കൊള്ളെ അതികാരം ഏടനുൺ കിടച്ചെ? മേലോകത്തിൽ നുണ്ണോ മനിശനിൽ നുണ്ണോ?” ഒൺ കേട്ടെ. അവറെ മൊത്തമാ, “തെയ്വ ലോകത്തിൽ നുൺ ഒൺ ചൊല്ലിയാ പിന്നെ നിങ്കെ എന്തുനാലെ അവനെ നമ്പാപ്പോയെ ഒൺ കോക്കും;
ഓകന്നാനുക്ക് രാട്ടിപിരാട്ടുകേക്കൊള്ളെ അതികാരം തെയ്വത്തിൽ നുണ്ണോ മനിശനിൽ നുണ്ണോ കിടച്ചത്?” ഒൺ കേട്ടെ.
‘മനിശരിൽ നുൺ ഒൺ ചൊല്ലിയാ ഇവുടെ നിക്കിനെ മാനടവൻകാടെല്ലാം ഓകന്നാൻ ഒരു പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ താൻ ഒൺ ഉറച്ചിരുക്കിനതുനാലെ നങ്കളെ കല്ലൊറിഞ്ച് കൊല്ലും’ ഒൺ ചൊല്ലിയാലെ,
‘എനക്ക് പുറകോടേ ഒരാ വരിനെ; അവൻ ഏൻ പുറക്കിനത്തുക്കും മിന്നേ ഒള്ളാനാലെ അവൻ എന്നക്കാട്ടി വലിയവനാനെ’ ഒൺ ഏൻ ചൊല്ലിയത് ചെന്നചൊല്ലിതാൻ.
ഇതെല്ലാം നടമായത് എൻ കണ്ണുക്കു മില്ലോടേ ഏൻ കണ്ടനാലെ ചെൻ തെയ്വ മകൻതാൻ ഒൺ ഏൻ ഉറപ്പായ് ചൊന്നെ.”
അവറെ ഓകന്നാൻകാക്ക് വന്ത്, “റബീ, ഓർത്താനുക്ക് അക്കറോട് നീയും മത്തും ഇരുന്താളും നീ ശാച്ചിയമെ ചൊല്ലിയാളുമാനവൻ, ഇതീ രാട്ടിപിരാട്ടിനെ. എല്ലാരും അവൻകാക്കു പോനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
മകനിൽ നമ്പുനവനുക്ക് എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ഉശിരു ഒളെള; മകൻ ചൊല്ലെ മീരിനവനോ ഉശിരു കാണുകേമില്ലെ; തെയ്വത്തിലെ കോപം എപ്പണും അവനേത്തിൽ ഇരുക്കുകേം ചെയ്യും.
ഓകന്നാൻ വന്തകാരിയം ഓയ്വിളെ കാലമായതും അവൻ മാനടവൻകാക്ക്, ‘ഏൻ ആരൊൺനേ നിങ്കെ നിനയ്ക്കിനത്? ഒൺ കേട്ടെ. നിങ്കെ കാത്ത് ഇരുക്കിനായില്ലെ ഏൻ; അവൻ എനക്ക് പുറകോടേ വരിനെ; അവൻ കാലിൽ കിടക്കിനെ ചെരുപ്പെ പിരിപ്പകൂടി ഓയ്ക്കിയം നാത്താ താൻ ഏൻ’ ഒൺ ചൊല്ലിയെ.