9 അമ്പോളെ കരുത്താവിലെ തൂതൻ അവറാത്തുക്ക് വെളിവാകേം കരുത്താവിലെ വെട്ടം അവറാത്തുക്ക് ചുത്തുകോടും മിന്നി മിനുങ്കുകേം ചെയ്യെ. അതുനാലെ അവറെ ഒത്തേ അരണ്ട് പറന്തേയെ.
ഒണ്ണാ അവൻ ഇകനെ നിനച്ചിരുന്തവോളെ കരുത്താവിലെ തൂതൻ അവനുക്ക് കനാത്തിൽ വെളിപ്പട്ട് അവൻകാക്ക്, “താവീത് മകനാനെ ഓശേപ്പെ, നിൻ പെണ്ണായ് മറിയാവെ ഏത്തെടുപ്പേക്ക് മടിയാതെ; എന്തൊണ്ണാ അവയേത്തിൽ ഉരുവായിരുക്കിനെ പുള്ളെ തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ ഉരുവായതാൻ.
തൂതൻ അവേകാൽ ചൊല്ലിയത്, “ഇരക്കം കിടച്ചാളേ, നിനക്ക് വണക്കം; കരുത്താവ് നിൻ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അണ്ണേക്ക് റാവ് അം പണ്ണേൽ ഇടയരുകാട് ഉടവുറെ ആടുകാട്ടുക്ക് കാവലായ് വെളിമ്പുറതേശത്തിൽ കിടക്കുമെ.
അവറെ വെമ്പിയോൺ നുണ്ണവോളെ പളപളക്കിനെ വെള്ളെ ഉടനടയെ ഇട്ടാലെ ഇരണ്ട് ആണാ കിട്ടെ നിക്കിനതെ കണ്ടെ.
എശ്ശയ്യാവ് ഏശുവിലെ മകത്തമെ കാണുകേം അവനെ ചൊല്ലി ചൊൽകേം ചെയ്യനാലതാൻ ഇതെ ചൊല്ലിയത്.
പെട്ടൊൺ കരുത്താവിലെ തൂതൻ അവുടെ വെളിവായ് അറേൽ വെട്ടമായെ. തൂതൻ പത്തിരോശ് മുതുവെ തൊട്ട് വേമാ എന്തൊണ്ണോൺ അവനെ അയപ്പിയെ; അപ്പണേ അവൻ കയ്യെ കെട്ടിയിരുന്തെ ചങ്കിലി അവൻ കയ്യിൽ ഇരുന്ത് പൂഞ്ച് ബൂന്തേയെ.
എൻ ഉടേമനും ഏൻ കുമിടെ വാങ്കിനാളുമാനെ തെയ്വം കടത്തിവുട്ടെ തൂതൻ നിനട്ട് റാവ് എൻകാക്ക് വന്താലെ ഇകനെ ചൊല്ലിയെ,
ഒണ്ണാ അണ്ണേക്ക് റാവ് കരുത്താവിലെ തൂതൻ വന്ത് ഇരുട്ടറേലെ വാതലെ തുറന്ത് അവറളെ പുറത്തുക്ക് കുടത്താലെ,
മുക്കാക്ക് നീയ്ങ്കെ മുകറിൽ കരുത്താവിലെ മകിമെ വെളിപ്പടുത്തിനവേരാതാൻ നങ്കെ; ആത്തുമാവാനെ കരുത്താവിൽ നുൺ വരിനതും എപ്പണും വളന്ത് വരിനതുമാനെ അം മകിമെ നങ്കളെ കരുത്താവിലെ ഉരുവമായ് ഉരുവപ്പടുത്തിനെ.
“ഇരുട്ടിൽ നുൺ വെട്ടം ഒണ്ടാകട്ടെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ തെയ്വം ഏശു കിരിശ്ത്തുവിലെ മുകറുനാലെ നങ്കെ ഇതയങ്കാട്ടിൽ വെളിച്ചമായ് കത്തിനെ; ഇത് തെയ്വ മകിമേലെ അറിവെ നങ്കാക്ക് തരുവിളത്തുക്കുതാൻ.
നങ്കെ തെയ്വമെ കൊണ്ടാടിനത്തിലെ ഇം മറുമമെ ആരുക്കും ഒറിഞ്ച് പോടിളത്തുക്ക് ഒള്ളതില്ലെ, കിരിശ്ത്തു മനിശെ പുറവീൽ വെളിപ്പട്ട്; അവൻ നീതിയൊള്ളാ ഒൺ തെയ്വ ആത്തുമാവ് വെളിപ്പടുത്തി; തെയ്വ തൂതരുകാട്ടുക്ക് ഉരുവപ്പട്ട്; എകൂതരല്ലാത്തവേരാ ഇടേൽ കേൾവിപ്പട്ട്; ഉലകത്തിൽ ബൂറാ നമ്പി; വെൺമയാ മേലോകത്തുക്ക് എടുക്കപ്പട്ടെ.
“ഏൻ ചരിയാനത്തിൽ പേടിച്ച് തറു തറുക്കിനെ” ഒൺ മോശെ ചൊല്ലത്തക്കെ നിലേൽ പേടിയ്ക്കെ വയ്ക്കിനെ കാൺങ്കയതാൻ ശീനായ് മലേൽ കണ്ടത്.
പിന്നെ വൻ അതികാരമൊള്ളെ വോറൊരു തൂതൻ മേലോകത്തിൽ നുൺ ഉറങ്കി വരിനതെ ഏൻ കണ്ടെ; അത്തിലെ വെട്ടത്തിൽ പൂമി പളപളത്ത് മിനിയ്ങ്കെ.
പിന്നെ ഏൻ വൻ വെള്ള കോയിമെ കട്ടിലാം അത്തിൽ ഒരാ ഇരുക്കിനതാം കണ്ടെ; അവനുക്ക് മില്ലോട് നുൺ വാനമും പൂമീം ഓടിമണ്ടിയേയെ; പിന്നെ അതുകാടെ കണ്ടതില്ലെ.