7 അകനെ അവെ മുതെ പുള്ളയാനെ ഒരു ആൺ പുള്ളയെ പെത്തെ. അം പുള്ളെ കിടത്തുകേക്ക് ചാവാടീൽ ഇടം നാപ്പോയനാലെ പുള്ളയെ ചീലേൽ ചുത്തി പുൽ തൊട്ടീൽ കിടത്തിയെ.
മകൻ പുറക്കിനതുവരേക്ക് ഓശേപ്പ് അപ്പിൺകാൽ കിടന്തതില്ലെ. അവൻ പുള്ളേക്ക് ഏശു ഒൺ പേരെ വുളിച്ചെ.
ചെൻ അം ആശാരി മകൻ താനേ? ചെൻ തള്ളെ മറിയാ ഒണ്ണാതാനേ? ചെൻ തമ്പിയേര് ആക്കോവ്, ഓശേ, ശീമോൻ, ഊതാശ് ഒണ്ണവേരാതാനേ?
ഏശു അവൻകാക്ക്, “കുറുനരികാട്ടുക്ക് അളേം വാനത്തിലെ പയ്ക്കികാട്ടുക്ക് കൂടും ഒണ്ട്; മനിശൻ മകനാനെ എനക്ക് കിടപ്പകൂടി ഇടം നാത്തെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അന്നേരം അം ശമരിയാക്കാറൻ പോയ് അവൻ കായത്തുക്കു എണ്ണയാം വീഞ്ചാം തേച്ച് കായമെ വച്ച് കെട്ടുകേം ഉടയാ ഏരുവേൽ ഏത്തി ഇടവശീലെ ചാവാടീക്ക് കൊണ്ടോയ് പമ്പുലമെ ചെയ്കേം ചെയ്യെ.
അവറെ ഇരണ്ടാളും അങ്ക് ഇരുന്തവോളെ അവേക്ക് പേരുകാലം ആയെ.
അണ്ണേക്ക് റാവ് അം പണ്ണേൽ ഇടയരുകാട് ഉടവുറെ ആടുകാട്ടുക്ക് കാവലായ് വെളിമ്പുറതേശത്തിൽ കിടക്കുമെ.
വശനം മനിശനിലെ ഉരുവത്തിൽ ഇരക്കമും ചത്തിയമും നുറഞ്ചവനായി നങ്കെ ഇടേൽ വന്ത് കുടിയിരുന്തെ. തകപ്പനിലെ ഒരേ ഒരു മകൻ ഒണ്ണെ നിലേക്ക് അവനുക്ക് കിടച്ചെ മകിമയെ എങ്കെ കണ്ടെ.
നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവിലെ ഇരക്കം എന്തൊൺ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളതാനെ? അപ്പുറാണികയായിരുന്തെ നിങ്കളെ ചൊത്ത് ചുമുത്തിരം ഒള്ളവേരായാക്കേക്കുചൂട്ടി ചൊത്ത് ചുമുത്തിരമൊള്ളവനാനെ അവൻ നിങ്കാക്കുചൂട്ടി അപ്പുറാണിയായെ.
ഒണ്ണാ കാലം തികഞ്ചവോളെ പെൺ പുള്ളയേത്തിൽ നുൺ പുറന്തവനായി നായപുറമാണത്തിലെ ചട്ടമെ പാലിച്ചി പിശച്ചാളായ് തെയ്വം ഉടയാ മകനാനെ ഏശുവെ കടത്തിവുട്ടെ.