39 കരുത്താവിലെ നായപുറമാണത്തിൽ ചൊന്നതുവോലത്തെ എല്ലാ കാരിയങ്കാടാം ചെയ്യോഞ്ച് ഓശേപ്പും മറിയാവും ചൊന്തെ പട്ടണമാനെ കെലീലേലെ നശരത്തുക്ക് തിരുമ്പി പോയെ.
അത്തുക്ക് ഏശു ഓകന്നാൻകാക്ക്, “തെയ്വത്തിലെ പിരിയമെ നുറപ്പേക്കുചൂട്ടി ഇപ്പെ ഇകനെ നടക്കട്ടെ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ. അകനെ ഓകന്നാൻ അത്തുക്ക് അന്താൻ ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
എലിശബത്ത് വകുറായി ആറാം മാശം ആയവോളെ തെയ്വം കെബുറിയേൽ ഒണ്ണെ തൂതനെ കെലീലേലെ നശരത്ത് ഒണ്ണെ പട്ടണത്തിൽ,
അവറെ ഇരണ്ടാളും തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോട് നീതിയൊള്ളവേരാളും കരുത്താവിലെ കൽപ്പനകാടാം ചട്ടങ്കാടാം ഒരു കുറേം നാതെ പാലിച്ച് പിശച്ചവേരാളും താൻ.
അകനെ താവീത് ചാതീലൊള്ളെ ഓശേപ്പു തനക്കുചൂട്ടി ചൊല്ലി വച്ചിരുന്ത വകുറത്തിയാനെ മറിയാ ഒണ്ണെ തൻ പെണ്ണാം കൂട്ടിയെടുത്ത് പേരെ ചേത്തോകേക്ക് കെലീലേലെ നശരത്ത് പട്ടണമെ വുട്ട്,
പിന്നെ അവൻ അവറളും മത്തും നശരത്തുക്ക് തിരുമ്പി പോകേം അവൻ അവറെ ചൊൽപ്പടീക്ക് പിശയ്ക്കുകേം ചെയ്യെ. ഇം കാരിയങ്കാടയെല്ലാം അവൻ തള്ളെ മനശീൽ എടുത്തുവച്ചെ.
ഒരുനാ ഏശു ഉടയാ പുറന്തു വളന്തെ നശരത്തുക്ക് വന്തെ. എപ്പണുമ്പോലെ ശബത്ത് നാ എകൂതാ പള്ളീൽ പോയി തെയ്വ വശനമെ വാശിക്കേക്ക് എന്തി നുണ്ണെ.
അത്തുക്ക് ഏശു, “‘വയ്ത്തിയാ, മുതെ നീ നിന്നമേ ചുകമാക്ക്’ ഒണ്ണെ വലിയോര് ചൊല്ലുവോലെ നീ കവർന്നകൂമിൽ ചെയ്യെ എങ്കെ കേട്ടെ കാരിയങ്കാടെ നീ പുറന്തു വളന്തെ ഇന്നാട്ടിലും ചെയ്യൊൺ നിങ്കെ എൻകാൽ കണ്ടിപ്പാ ചൊല്ലും എനക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ” ഒൺ അവറാത്തുകാക്ക് ചൊല്ലിയെ.