32 അവൻ എകൂതരല്ലാത്തവേരാക്ക് തെയ്വമെ വെളിപ്പടുത്തി കൊടുക്കേക്കൊള്ളെ വെളിച്ചമും നിൻ ആളുകയാനെ ഇശ്രവേലിയരുക്ക് മകത്തമും താൻ.”
ഒണ്ണാ തൂതൻ അവറകാക്ക്, “പേടിയാതേൻ; മാനടവനുക്ക് ബൂറാ വരുകേക്കിരുക്കിനെ ചരിയാനെ പിരിയമെ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊൽകേക്ക് വന്തിരുക്കിനെ.
എൻ കൺ കണ്ടേയെ.
എകൂതരുക്കും എകൂതരല്ലാത്തവേരാക്കും രച്ച കിടയ്പ്പച്ചൂട്ടി കിരിശ്ത്തു തണ്ടനെ ഏൽക്കോണുമൊണ്ണും അവൻ ചത്തവേരാ ഇടേൽ ഇരുന്ത് എന്തിവന്തവേരാളിൽ മുതേലാ ആകുമൊണ്ണും മോശേം പലകപ്പാട്ടുക്കാറാളും ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ; അതെ താൻ ഏനും ചൊല്ലിയിരുക്കിനത്.”
അതുനാലെ “തെയ്വത്തുകാലെ ഇം രച്ചേലെ ചേതി എകൂതരല്ലാത്തവേരാകാക്ക് കടത്തിവുട്ടിരുക്കിനെ; അവറെ അതെ കോക്കും ഒൺ നിങ്കെ അറിയോണും”. ഇകനെ പവുലോശ് ചൊല്ലി നുറുത്തിയെ.
പട്ടണത്തിൽ വെട്ടമായ് ഇരുപ്പേക്ക് പെയ്തും തിങ്കേം തേവയില്ലെ; തെയ്വത്തിലെ മകിമെ അത്തുക്ക് വെട്ടമെ കൊടുക്കിനെ; കുഞ്ചി ആട് അത്തിലെ വിളക്ക് താൻ.