26 കരുത്താവ് കടത്തിവുട്ടെ രച്ചകനാനെ കിരിശ്ത്തുവെ കാണവരേക്ക് അവൻ ചാകാത്ത് ഒൺ തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ അവനുക്ക് വെളിപ്പടുത്ത് കിടച്ച് ഇരുന്തെ.
കെരോതാവുകാൽ തിരുമ്പി പോവാനില്ലെ ഒൺ തെയ്വം കനാത്തിൽ അവറാത്തുക്ക് മുന്നറിവെ കൊടുത്തതുനാലെ വോറേ വശിയെ ഉടവുറെ തേശത്തുക്ക് അവറെ തിരുമ്പി പോയെ.
“കരുത്താവേ, നിൻ വശനമ്പോലെ നിൻ പണ്ണക്കാറൻ നിമതിയോടെ ചാകട്ടെ.
ഒണ്ണാ തെയ്വ രാച്ചമെ കാണതുവരേക്ക് ഇവുടെ നിക്കിനവേരാളിൽ ചിലവേരാ ചാകാത്ത് ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.”
അപ്പണേ അന്തിരയോശ് ഉടയാ തമ്മേനാനെ ശീമോനെ കണ്ടു പുടിച്ച് അവൻകാക്ക്, “എങ്കെ കിരിശ്ത്തു ഒൺ ചൊന്നെ മശികായെ കണ്ടു പുടിച്ചേയെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഒണ്ണാ ഏശു തെയ്വ മകനാനെ കിരിശ്ത്തു ഒൺ നിങ്കാക്ക് തിക്കിലൊണ്ടാളത്തുക്കും നമ്പിനതുനാലെ അവൻ നാമത്തിൽ നിങ്കാക്ക് ഉശിര് ഒണ്ടാളത്തുക്കുച്ചൂട്ടീം ഇതയെല്ലാം എളുതിയിരുക്കിനെ.
“ഏൻ ഇത്തിനെ കാലം ചെയ്യെ കാരിയങ്കാടയെല്ലാം എൻകാൽ ചൊല്ലിയെ ഒരു മനിശനെ വന്തു കാണിൻ; അവൻ ഒരുവോളെ കിരിശ്ത്തുതാനോ?” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ, എൻ വശനമെ പാലിക്കിനവൻ ഒരു കാലത്തിലും ചാകാത്ത്” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
നശരായൻ ഏശുവെ തെയ്വം തെയ്വ ആത്തുമാവിലും ചക്കിതീലും അവിശേകമെ ചെയ്യെ; തെയ്വം അവൻ കൂട്ടത്തിലേ ഇരുന്തനാലെ അവൻ നൻമയെ ചെയ്യും; മുനി പുടിച്ചവേരാക്ക് ചുകമെ കൊടുത്തും എല്ലാ പണ്ണേക്കും പോയെ.
കിരിശ്ത്തു കറുമമടേകേം ചത്തവേരാളിൽ നുൺ ഉശിരോറി എന്തുകേം ചെയ്യിളതാൻ ഒൺ അവൻ തിരുവെളുത്തെ പേരേത്തി തെളിവായ്ക്കി കൊടുക്കുകേം, “ഏൻ നിങ്കകാക്ക് വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ ഇം ഏശുതാൻ അം കിരിശ്ത്തു” ഒൺ ചൊൽകേം ചെയ്യെ.
അതുനാലെ നിങ്കെ ശിലുവേൽ തറച്ചെ ഏശുവമേ തെയ്വം കരുത്താവും കിരിശ്ത്തുവുമായ് ആയ്ക്കിവച്ചിരുക്കിനെ ഒൺ ഇശ്രവേലിലെ വേരാക്ക് കണ്ടിപ്പാ തിക്കിലൊണ്ടാകോണും.
പിന്നെ എകൂതാ പള്ളീലെല്ലാം പോയ് ഏശുതാൻ തെയ്വ മകൻ ഒൺ ശവുൽ വുളിച്ച് ചൊല്ലി തുടയ്ങ്കെ.
നമ്പിക്കയാലെ കാനോക്ക് ചാകാതയെ എടുക്കപ്പട്ടെ; തെയ്വം അമ്പാളെ എടുത്തതുനാലെ പിന്നെ അമ്പാളെ കണ്ടതുമില്ലെ. ഉടയാളെ എടുക്കിനത്തുക്ക് മിന്നേ തെയ്വമെ പിരിയപ്പടുത്തിയവൻ ഒണ്ണെ പേരും അവനുക്ക് കിടച്ചെ.