39 മാനടവൻ കൂട്ടത്തിൽ നുൺ ചിലെ പരീശരുകാട് അവൻകാക്ക്, “എശമാനനേ, നിൻ ശിശിയരെ അമത്തിയെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
പിന്നെ കെരോതാ രാശാവ് കിശക്കോട് നുണ്ണൊള്ളെ അറിവാളികളെ കോളാരാ ഉടയാകാക്ക് വുളിച്ചെടുത്ത്, വാനത്തിൽ വെള്ളി വെളിപ്പട്ടെ നേരമെ കുറിപ്പാ അവറകാൽ കേട്ടറിഞ്ചെ.
നരി ചാമിക്കാറായാനെ നീമപണ്ടിതരുകാടും പരീശരുകാടുമേ, നിങ്കാക്ക് അമ്മച്ചേ എപ്പേരുപ്പട്ടെ വിനെ വരിനെ; നിങ്കെ മാനടവൻകാട്ടുക്ക് മില്ലോളെ മേലോകെ രാച്ചത്തിലെ വാതലെ അടച്ചാനെ; നിങ്കെ കടക്കിനതുമില്ലെ, കടക്കേക്ക് ആശിക്കിനവേരാളെ കടത്തി വുടുക്കിനതുമില്ലെ.
ലാശരുനാലെ കനേകം എകൂതരുകാട് അവറളെ വുട്ട് ഏശുവേത്തിൽ നമ്പിയതുനാലെ ലാശരാം കൊൽകേക്ക് വലിയെ പൂയാരിയേര് നിനച്ച് കൂട്ടിയെ.
അന്നേരം പരീശരുകാട്, “നോക്ക്, നങ്കാക്ക് ഒണ്ണാം ചെയ്വെ കൂടാത്തെ നിലമേൽ ഇതി ഉലകം ബൂറാ അവനുക്ക് പുറകോടേ ആയേയെ” ഒൺ തങ്കവാട്ടിൽ ചൊല്ലിയെ.
“നങ്കാക്ക് ഉതവിയെ ചെയ്കേക്ക് തെയ്വം നങ്കളിൽ തന്തിരുക്കിനെ ആത്തുമാവ് നങ്കെ തെയ്വമെ വുട്ട് അകന്ത് പോവാനില്ലെ ഒൺ വയ്രായ്ക്കമാ നിക്കിനെ” ഒൺ തെയ്വ വശനത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനത് വുറുതാവീ?