22 ഏമാൻ അവൻകാക്ക്, ‘കളവാണിയാനെ വേലക്കാറനേ, നീ ചൊല്ലിയെ പേച്ചുനാലെ ഏൻ നിനക്ക് നായമിടും. ഏൻ വിതയാത്തതെ അറുപ്പേം വയ്യാത്തതെ എടുക്കുകേം ചെയ്യിനെ ഒൺ നിനക്ക് തിക്കിലൊണ്ടായതെ?
നിങ്കെ നീതിമാനോ കുത്തകാറനോ ഒൺ വിതിക്കിളത്തുക്ക് ഉടവൻ പേച്ച് വാത്തേലേ നായമിടും.
‘ഇണങ്കാ, നീ കലിയാണത്തുക്ക് ഇടിനെ ഉടനടയെ ഇടാതെ എകനെ അകത്തിൽ വന്തെ?’ ഒൺ രാശാവ് കേട്ടെ. ഒണ്ണാ അവനുക്ക് പേച്ച് വാത്തെ മുട്ടിയേയെ.
നീ ഒരു കടിനെ മനിശനാനതുനാലെ ഏൻ നിന്നെ പേടിച്ചെ. നീ വിതയാത്തതെ അറുപ്പേം വയ്യാത്തതെ എടുക്കുകേം ചെയ്യിനെ മനിശൻ താനേ?’ ഒൺ കേട്ടെ.
പിന്നെ നീ എന്തുക്കു പണമെ വട്ടി പലിശേക്ക് കൊടാപ്പോയെ? അകനയായപ്പെ ഏൻ തിരുമ്പി വന്തു എൻ അണയെ വട്ടി പലിശയോടെ വായ്ങ്കോവനായെ’.
തെയ്വം നീമമെ കൊടുത്തത് മനിശെ മാനടവൻകാട് എല്ലാരും പാപികതാൻ ഒൺ കാട്ടി കൊടുപ്പേക്കും തിക്കിലാതെ ഏൻ പാപമെ ചെയ്യാച്ചെ ഒൺ ആരും ചൊല്ലാതിരുപ്പേക്കും ചൂട്ടിതാൻ. തെയ്വം അം നീമത്തിലെ അടിത്താനത്തിൽ ഒവ്വൊരാളാം നായം വിതിക്കും.