20 കടശീലാളുമെ വന്തു, ‘എശമാനനേ, നീ തന്തെ പൊൻ പണം ഇതി, ഏൻ ഒരു ചീലമുണ്ടിൽ തെരുത്ത് ഓമ്പി വച്ചിരുന്തെ.
പിന്നെ ആയിരം പൊൻ പണമെ കിടച്ചാളും കിട്ടേക്ക് വന്ത്, “എശമാനനേ, നീ വിതയാത്തെ പണ്ണേൽ നുൺ അറുപ്പേം തൂവാത്തെ പണ്ണേൽ നുൺ ചേത്തെടുക്കുകേം ചെയ്യിനെ മനശിരക്കം നാത്തെ മനിശൻ ഒൺ എനക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ.
അവൻ പോനത്തുക്ക് മിന്നേ പത്ത് വേലക്കാറാളെ വുളിച്ച് ഒവ്വൊരാക്കും ഒവ്വോരു തങ്കയണയെ കൊടുത്തെ. പിന്നെ, ‘ഏൻ വരിനതുവരേക്ക് ഇതെ വച്ച് ഏവാരമെ ചെയ് അണെ ചുരേൻ’ ഒൺ അവൻ അവറകാൽ ചൊല്ലി പോയെ.
ഏമാൻ അവൻകാൽ, ‘നീ അഞ്ച് പട്ടണങ്കാട്ടുക്ക് അതികാരിയായി ഇര്’ ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
നീ ഒരു കടിനെ മനിശനാനതുനാലെ ഏൻ നിന്നെ പേടിച്ചെ. നീ വിതയാത്തതെ അറുപ്പേം വയ്യാത്തതെ എടുക്കുകേം ചെയ്യിനെ മനിശൻ താനേ?’ ഒൺ കേട്ടെ.
ഇപ്പണേ മരത്തിലെ മൂടെ വെട്ടുകേക്ക് കോടാലിയെ ഓയ്ങ്കി വച്ചിരുക്കിനെ; നല്ലെ കനി കായാത്തെ മരമയെല്ലാം വെട്ടി തീയിലിട്ടാനെ.
എന്നെ കരുത്താവേ, കരുത്താവേ, ഒൺ നിങ്കെ വുളിക്കുകേം ഏൻ ചൊന്നതെ പാലിയാതെ ഇരുക്കുകേം ചെയ്യിനത് എന്തുക്ക്?
ചത്താ പുറത്തുക്ക് വന്തെ; അവൻ കാലാം കയ്യാം തുണീൽ കെട്ടീം മുകറെ ചീലമുണ്ടിൽ മൂടീം വച്ചിരുക്കുമെ. “അവൻ കെട്ടെ പിരിച്ചിവുടിൻ; അവൻ പോകട്ടെ” ഒൺ ഏശു ചൊല്ലിയെ.
മട്ടുമില്ലെ ഏശുവിലെ തലേക്ക് ചുത്തി കെട്ടി വച്ചിരുന്തെ ഉറുമാൽ ഉടമ്പുക്ക് തിരച്ചിരുന്തെ തുണി കിടക്കിനാൻനുൺ വോറൊരു ഇടത്തിൽ ചുരുട്ടി വച്ചിരുക്കിനതെ കണ്ടെ.
അതുനാലെ ഒരാക്ക് നൽമെ ചെയ്കേക്ക് തിക്കിനൊള്ളപ്പണും അവൻ അതെ ചെയ്യാതവോയേ തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോട് അത് പാപം താൻ.