12 “വലിയെ കൂരേൽ പുറന്ത് മാനമൊള്ളെ ഒരു മനിശൻ ഒരു പണ്ണേൽ ഇരുന്തെ. അവൻ രാശാവാകിളത്തുക്കുചൂട്ടി തുലേലെ ഒരു രാച്ചത്തുക്ക് പോകേം അതോഞ്ച് തിരുമ്പി വരുകേക്കും നിനച്ചെ.
താൻ വുളിച്ചെടുത്തെ ആളക്കൊണ്ട് ഇം ഉലകമെ ഒത്തേ നീതിയോടെ നായമിടുകേക്ക് ഒരു നാളെ അവൻ വച്ചിരുക്കിനെ. അവനുക്ക് ഉശിരെ കൊടുത്ത് ചാവിലിരുന്ത് എത്തിയതോടെ അത്തുക്ക് തെളിവാം തന്തിരുക്കിനെ.”
അകനെ ഉശിരോറി വന്തെ ഏശുകിരിശ്ത്തു മേലോകത്തുക്ക് പോയി തെയ്വത്തിലെ വലത്തക്കോട് ഇരുക്കിനെ. അവൻ എല്ലാ തൂതരുകാടാം വാനത്തിലെ എല്ലാ ചക്കിതികാടാം അതികാരങ്കാടാം അതികാരമെ നടത്തിനെ.