10 അറന്തുപോയയാളെ തേടി കണ്ടു പുടിച്ച് കാപ്പാത്തുകേക്കുചൂട്ടി താൻ മനിശൻ മകൻ വന്തത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അവേക്ക് ഒരു മകൻ പുറക്കും; ഉടയാ ആളുകെ ചെയ് വരിനെ പാപത്തിൽ നുൺ കാപ്പാത്തുകേക്ക് അവൻ വന്തിരുക്കിനതുനാലെ നീ അവനുക്ക് ഏശു ഒൺ പേരിടോണും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അത്തുക്ക് പകറം ഇശ്രവേൽ ചാതീലെ അറന്തുപോയെ ആടുകാട്ടുകാക്ക് പോനിൻ.
അത്തുക്ക് ഏശു ചൊല്ലിയത്, “ഇശ്രവേൽ മാനടവൻകാട്ടിൽ അറന്ത് പോയെ ആടുകാട്ടുകാക്ക് മട്ടുംതാൻ എന്നെ കടത്തി വുട്ടിരുക്കിനത്” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
നിങ്കെ ഇം ചുറിയവേരാളിൽ ഒരാളെ വിലനാത്തവനായ് കാണാതിരുപ്പേക്ക് നോയ്ക്കോകോണും.
മേലോകത്തിൽ ഇരുക്കിനെ എൻ തകപ്പനുക്ക് മില്ലോട് അവറെ തൂതരുകാട് എപ്പണും ഒണ്ടൊൺ ഏൻ ചത്തിയമായ് നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.
ഒണ്ണാ ഇം നിൻ നുമ്പി ചത്താതാൻ; ഇപ്പെ അവൻ ഉശിരോടിരുക്കിനെ; അവൻ അറന്ത് പോയാ താൻ; ഇപ്പെ അവനെ കണ്ടു കിടച്ച് ഇരുക്കിനെ. അതുനാലെ നിച്ചമാ നങ്കെ പിരിയമടേളതാൻ.’”
അതുവോലെ, ഒരു പെൺ പുള്ളേക്ക് പത്ത് വെള്ളി അണപ്പത്തുകാട് ഒണ്ടൊൺ ഇരുക്കട്ടെ; അത്തിൽ ഒരു അണപ്പത്ത് അറന്തേയതൊണ്ണാ അപ്പിൺ വിളക്കെ കത്തി കൂരയകമെല്ലാം നന്തി അടിച്ച് തുവുത്ത് അത് കിടയ്ക്കിനതുവരേക്ക് നന്തി തേടാതിരുക്കുമീ?
തെയ്വം ഉടയാ മകനെ ഉലകത്തുക്ക് കടത്തിവുട്ടത് ഉലകമെ വിതിപ്പേക്ക് നാത്തെ, അവൻനാലെ ഉലകമെ കാപ്പാത്തുകേക്കുചൂട്ടി താൻ.
എന്തൊണ്ണാ തെയ്വത്തിൽ അരുവണഞ്ച് പിശപ്പേക്ക് കൂടാത്തെ നിലമേൽ നങ്കെ ഉറപ്പുനാത്തവേരാളും പാപികേമായിരുന്തവോളെ കിരിശ്ത്തു നങ്കാക്കുചൂട്ടി ചത്തെ.
അതുനാലെ ഉടയാളേത്തിലിരുന്ത് തെയ്വത്തുകാക്ക് വരിനവേരാളെ എപ്പണും രച്ചിപ്പേക്ക് ഏശുവുക്ക് മുടിയും. എന്തുനാലയൊണ്ണാ അവറാത്തുക്കുചൂട്ടി തെയ്വത്തുകാൽ കെഞ്ചുകേക്ക് ഏശു എണ്ണേക്കും പിശയ്ക്കിനെ.