41 “ഏൻ നിനക്ക് എന്തെ ചെയ് തരിളെ?” ഒൺ കേട്ടെ. “കരുത്താവേ, എൻ കണ്ണുക്ക് പാരുവെ കിടയ്ക്കോണും” ഒൺ കൺ തോണാത്താ ചൊല്ലിയെ.
ഏശു അവുടെ നുണ്ണാപ്പിലെ അവനെ തൻകാക്ക് കുടക്കുവെ തിട്ടമിട്ടെ. കൺ തോണാത്താ കിട്ടെ വന്തതും ഏശു അവൻകാക്ക്,
ഏശു അവൻകാക്ക്, “നിനക്ക് പാരുവെ കിടയ്ക്കട്ടെ; നീ നമ്പിയതുനാലെ നിനക്ക് ചുകമായിരുക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അത് മട്ടുമില്ലെ നങ്കെ ഇതുവരേക്ക് കാണാത്തെ കാരിയങ്കാടെ കാണാം ഒണ്ണൊള്ളെ ആശയൊള്ളനാലെ പിരിയമോടെ കാത്ത് ഇരുക്കിനെ.
നിങ്കെ ഒണ്ണാം നിനച്ച് കവലയടയാതേൻ; ഏളെ നിലേലും നിങ്കാക്ക് തേവയാനതുകാടെ ചോത്തിരത്തോടെ വായാതി തെയ്വത്തുകാക്ക് ഒപ്പണയ്ക്കിളതാൻ വേണ്ടത്.