34 അണ്ണേക്ക് റാവ് ഇരണ്ടാ ഒരു പായിൽ കിടന്ത് ഉറങ്കും; ഒരാളെ ഏത്തെടുക്കും ഇനിയൊരാളെ കയ്വുട്ടാകും.
നോക്കിൻ, ഏൻ ഇതെ മിന്നമേ നിങ്കകാക്ക് ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ.
ഏൻ ഇതെ മിന്നമേ നിങ്കകാക്ക് ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ താനേ അതുനാലെ കവുനമാ ഇരുക്കോണും.
അത്തുക്ക് പത്തിരോശ് ഏശുവുകാക്ക്, “ആരെല്ലാം നിന്നെ തള്ളി ചൊല്ലിയാലും ഏൻ ചൊല്ലാത്ത്.”
“ഇടുക്കൻ വാതൽ വശീക്ക് പോകേക്ക് പാടുവെടിൻ. എന്തൊണ്ണാ കനേമാളുകേം പോകേക്ക് നോക്കും ഒണ്ണാ മുടിയാത്ത് ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.
ഇല്ല്ലില്ലെ, പാപത്തിൽ നുൺ മനശെ തിരുപ്പാതവോയേ നിങ്കളും അകനയേ നാശമായ് മണ്ടും ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.
ഇല്ലില്ലെ പാപത്തിൽ നുൺ മനശെ തിരുപ്പാതവോയേ നിങ്കെ എല്ലാരും അകനയേ നാശമായോകും ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.”
ആരൊണ്ണാലും ഉടയാ ഉശിരെ കാപ്പാത്തുകേക്ക് നോയ്ക്കാ അതെ നാശമായ്ക്കാകും; ഒണ്ണാ ഏൻനാലെ ഉടയാ ഉശിരെ വീയൊറീനവനെല്ലാം അതെ കാപ്പാത്തും.
ഇരണ്ടു പെണ്ണാ ചേന്ത് ഒരു തിരികല്ലിൽ അരച്ചുകിട്ടേയിരുക്കും; ഒരപ്പിണെ ഏത്തെടുക്കും; ഇനിയൊരപ്പിണെ കയ്വുട്ടാകും.
തെയ്വമെ നമ്പിനവേരാളെ അവറെ കറുമത്തിൽനുൺ കാപ്പാത്തുകേക്കും ഉടവുറെ ഉടമ്പിലെ പിരിയത്തുക്കു പിശയ്ക്കയും തെയ്വത്തിലെ അതികാരമെ വീയ് ഒറീകേം ചെയ്യിനെ